ابراهیم رجب پور

زمینه: یکی از مشکلات شایع در محیط کسب و کار امروزی، شکست شرکت های نوپا است. این شرکت ها در ابتدای راه خود ممکن است با موفقیت های قابل توجهی مواجه شوند، اما تعداد زیادی از آن ها در مدت کوتاهی پس از تأسیس، از بازار خارج می شوند. بررسی این موضوع در این تحقیق می تواند کمک کند که چگونه شرکت های نوپا می توانند با بهره برداری از هوش تجاری و توانمندی های نوآوری سازمانی، از بروز این مشکلات جلوگیری کرده و موفقیت در مسیر استراتژیک خود را حاصل کنند.در دنیای رقابتی و پویا امروزی، هوش تجاری به عنوان یک ابزار حیاتی تجاری شناخته می شود که سازمان ها را قادر می سازد تا داده های خود را به اطلاعات قابل فهم و ارزشمند تبدیل کنند. این ابزار اساسی نقش بسیار مهمی در افزایش کارآیی و عملکرد استراتژیک سازمان ها ایفا می کند. از سوی دیگر، نوآوری سازمانی نیز به عنوان یک عامل کلیدی در تحقق اهداف و رشد در محیط کسب و کار مدنظر قرار دارد. این تحقیق به بررسی ارتباط بین هوش تجاری و عملکرد استراتژیک با تأکید بر نقش میانجی نوآوری سازمانی می پردازد. با توجه به پیچیدگی و تغییرات پیوسته در محیط کسب و کار، تفهیم چگونگی تأثیرگذاری هوش تجاری بر عملکرد استراتژیک و نقش نوآوری در این فرآیند، امری ضروری و حیاتی به منظور افزایش رقابت پذیری و بقای سازمان ها محسوب می شود. هدف: هدف از این پژوهش سنجش تـأثیر هوش تجاری بر عملکرد استراتژیک با نقش میـانجی نوآوری سازمانی می باشد. روش‏شناسی: این پژوهش بر اساس معیار هدف در گروه پژوهش های کاربردی، بر اساس معیار زمان گردآوری داده ها در گروه پژوهش های پیمایشی، بر اساس معیار ماهیت داده ها و مبنای پژوهش یک پژوهش کمی می باشد. اصلی ترین ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش 3 پرسشنامه استاندارد (هوش تجاری پوپوویچ و همکاران (2012) نوآوری سازمانی وانگ و احمد (2004) عملکرد استراتژیک چانگ (2011) می باشد طیف مورداستفاده در پرسشنامه این پژوهش طیف لیکرت می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل شرکت های نوپا مستقر در پارک علم و فناوری خلیج فارس بوشهر می باشد. حجم نمونه در این پژوهش با استفاده از نرم افزار نمونه گیری SPSS SAMPLE POWER برابر با 200 نفر و شیوه نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری در دسترس می باشد. ابزا تجزیه وتحلیل اطلاعات پرسشنامه ای این پژوهش نرم افزار آماری SPSS و AMOS می باشد. به من