ابراهیم رجب پور

استراتژی عصبی یک حوزه نوظهور است که برای کمک به تصمیم گیری استراتژیک مدیران در سازمان ها به کار گرفته می شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تخصصی و تجربه کاری بر عملکرد مدیران استراتژیک است. پژوهش حاضر تلاش می کند تا نقش ساختار عصبی مغز را در تصمیم گیری استراتژیک مدیران مورد کنکاش قرار دهد. همچنین، نتایج تحقیقات اخیر درباره تغییر پذیری مغز را در پاسخ به آموزش و تجربه کاری بررسی نماید. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی و بررسی مبانی نظری، از لحاظ هدف توسعه ای و استراتژی آن از نوع استقرایی است. با بررسی مبانی نظری پژوهش مشخص شد که مغز انسان قادر به تغییر و انطباق پذیری است و این توانایی به عنوان نوروپلاستیسیته شناخته می شود. نتایج پژوهش حاضر عملکرد مدیران استراتژیک کمک نماید. از همین رو، با عنایت به یافته های پژوهش و اهمیت درک مکانیسم های عصبی در تصمیم گیری استراتژیک، به مدیران ارشد سازمان ها توصیه می شود که در تدوین و طراحی استراتژی های سازمان، عوامل شناختی و عاطفی که در تصمیم گیری تاثیرگذار هستند را مدنظر قرار دهد. در همین راستا پیشنهاد می شود آموزش های تخصصی برای نهادینه سازی این مهم در سازمان صورت پذیرد.