ابراهیم رجب پور

زمینه و هدف: پاداش، یکی از راهبردهای کلیدی مدیریت است که در ایجاد و توسعه نیروی کار با انگیزه و متعهد در هر سازمانی نقش به سزایی دارد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پاداش دریافتی بر سلامت روانی و انگیزش کارکنان با تأکید بر نقش تعدیل گر عدالت توزیعی ادراک شده است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی؛ رویکرد آن قیاسی و از نظر روش، توصیفی- هم بستگی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان ستادی و قضایی اداره دادگستری شهرستان بوشهر به تعداد 310 نفر هستند. روش نمونه گیری، تصادفی ساده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه پادارش سیگرست و همکاران (2014)، پرسش نامه انگیزش هرزبرگ (1997)، پرسش نامه سلامت روانی کارکنان کیز و همکاران (2008) و پرسش نامه عدالت توزیعی کالکیت (2001) بوده است. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و به کمک نرم افزارهای اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که پاداش دریافتی بر سلامت روانی و انگیزش کارکنان تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ انگیزش کارکنان بر سلامت روانی کارکنان تأثیر مثبت و معناداری دارد. هم چنین، عدالت توزیعی ادراک شده نقش تعدیل کننده معنادار در رابطه بین پاداش دریافتی و انگیزش کارکنان و نقش تعدیل کننده معنادار در رابطه بین پاداش دریافتی و سلامت روانی کارکنان ندارد. نتایج: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که پاداش دریافتی تأثیر زیادی در ارتقاء انگیزش و سلامت روانی کارکنان دارد. مدیران سازمان ها و به طور ویژه اداره دادگستری شهرستان بوشهر باید نسبت به عادلانه بودن پاداش های پرداختی به کارکنان توجه ویژه ای داشته باشند. شایان ذکر است که پژوهش حاضر اولین اقدام در راستای آزمون مدل مفهومی متشکل از متغیرهای چهارگانه پژوهش بوده که نشان دهنده اصالت و نوآوری پژوهش است.