ابراهیم رجب پور

هدف: با ورود صنایع به عصر چهارم صنعت و مشاهده عقب ماندن صنایع داخلی کشور، این نیاز وجود دارد که در جهت شناسایی و مقابله با موانع توسعه صنایع داخلی تلاش علمی شود. صنایع تولیدی استان بوشهر با وجود پتانسیل صنعتی و بهره مندی از منابع طبیعی، با چالش های متعددی دست و پنجه نرم می کنند و مجامع علمی استان در جهت تلاش برای رفع این معضلات احساس وظیفه دارند. از این رو، هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی عدم توسعه صنایع تولیدی استان بوشهر است. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری پژوهش حاضر را خبرگان فعال در سازمان ها و شرکت های تولیدی استان بوشهر تشکیل می دهند. در مرحله اول تحقیق با استفاده از منابع علمی و بررسی مبانی نظری مرتبط معیارهای ایجاد آسیب در صنایع تولیدی استخراج گردیده و پس از آن با تشکیل گروه کانونی و نظرخواهی از مدیران و کارشناسان صنایع استان بوشهر، شاخص های نهایی به وسیله روش فازی اولویت بندی و نهایی شدند. سپس در مرحله دوم، با به کارگیری تکنیک تحلیل سلسله مراتبی مولفه ها و شاخص های استخراج شده وزن دهی و رتبه بندی شدند. ابزار پژوهش در هر دو مرحله پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه توسط اساتید و خبرگان صاحب نظر در این حوزه به صورت محتوایی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از نرخ سازگاری مورد بررسی و تایید قرار گرفت. یافته ها: در مرحله اول از 74 شاخص شناسایی شده در بررسی مبانی نظری، 39 شاخص وزن و اهمیت بالاتری برای ورود به مرحله دوم داشتند.این شاخص ها ذیل 8 مولفه کلی قرار گرفتند که عبارت اند از سیاست گذاری های محدودکننده دولتی (0.163)، ضعف در تصمیمات استراتژیک (0.158)، ضعف در مدیریت بهینه منابع (0.141)، محرک های اقتصاد کلان (0.129)، مسایل مالی سازمان (0.110)، مسایل نیروی کار و منابع انسانی (0.107)، فقدان توجه به پیشرفت های فناوری (0.099) و موانع زیست محیطی (0.093) می باشد. اصالت/ارزش افزوده علمی: این پژوهش چالش های صنایع تولیدی استان بوشهر را از دید کارشناسان همین صنایع شناسایی کرده و با رتبه بندی و دسته بندی این مشکلات، نمای صحیحی جهت مقابله و حل این معضلات پیشنهاد می دهد.