فریده السادات حسینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت دختران فراری با دختران عادی در استفاده از راهبردهای مقابله ای انجام شد. این پژوهش از نوع پس رویدادی محسوب می شود و در آن 37 نفر از دختران فراری که در مدت اجرای تحقیق توسط سازمان های مرتبط دستگیر یا نگهداری می شدند، از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با توجه به میانگین سنی دختران فراری تعداد 37 نفر از دختران مجرد ساکن یکی از محلات شهر شیراز که از نظر وضعیت اجتماعی/ اقتصادی جزء مناطق متوسط رو به پایین محسوب می شدند، به عنوان گروه همتا اتنخاب شدند. پرسش نامه راهبردهای مقابله ای کارور و همکاران (1989) همراه با برخی سؤالات جمعیت شناختی بر روی آزمودنی ها اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس تحلیل گردید. نتایج نشان داد که بین دختران فراری و دختران عادی در استفاده از راهبردهای مقابله ای مسئله محور و هیجان محور تفاوت معناداری در سطح 0001/0 وجود دارد. به این معنا که دختران فراری نسبت به دختران عادی در مواجهه با استرس کمتر از راهبردهای مسئله محور و هیجان محور ، استفاده می کنند. بر مبنای یافته های این تحقیق تفاوت معناداری در استفاده از راهبردهای مقابله ای بین دختران فراری و عادی وجود دارد.