فریده السادات حسینی

هدف کلی از انجام پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش شناختی ـ رفتاری گروهی و برون ریزی هیجانات به صورت نوشتاری بر مشکلات درون ریز و برون ریز دانش آموزان مقطع ابتدایی است. مشکلات درون ریز به مشکلاتی اطلاق می شود که ویژگی بارز آن ها تجربه درونی ناراحتی است اما مشکلاتی برون ریز ویژگی بارز آن ها رفتار هایی است که روی محیط و افراد دیگر اثر گذار می باشند. آموزش شناختی ـ رفتاری گروهی و برون ریزی هیجانات از جمله مداخله های روان آموزشی می باشند که می کوشند از طریق ایجاد تغییر در تفکر معیوب و باورهای ناسازگارانه ای که زیربنای واکنش های هیجانی را تشکیل می دهند، واکنش های هیجانی و رفتار های خود آسیب زننده را کاهش و عملکرد شناختی افراد را افزایش و بهبود بخشند .پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و تعداد نمونه 45 نفر می باشدکه از میان دانش آموزان پایه دوره دوم ابتدایی انتخاب شد. ابزار های پژوهش شامل پرسش نامه نقض در تنظیم هیجان، پرسش نامه افسردگی کودکان ماریاکواس ، پرسش نامه پرخاشگری شهیم و پرسش نامه بیش فعالی کودکان بودند، تعداد 45 آزمودنی به منظور اقدامات آزمایشی، 15 نفر در گروه اول، 15 نفر در گروه دوم و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین شد. پس از اجرای پیش آزمون در هر سه گروه، گروه آموزشی اول به مدت10 جلسه، تحت آموزش آموزش شناختی رفتاری گروهی قرار گرفت، گروه آزمایشی دوم به مدت 4 جلسه تحت آموزش برون ریزی هیجانات به صورت نوشتاری آموزش دیدند وگروه گواه هیچ گونه آموزشی ویژه ای دریافت نکرد. پس از آن در هر گروه آزمایشی، پس از اتمام آموزش، پس آزمون و آزمون پیگیری به اجرا در آمد. در پایان داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها تفاوت معناداری را به واسطه تاثیر آموزش شناختی ـ رفتاری و برون ریزی هیجانات به صورت نوشتاری بین نمره های دو گروه آزمایش و گواه در پس آزمون و پیگیری نشان داد. لذا آموزش شناختی ـ رفتاری و برون ریزی هیجانات به صورت نوشتاری می توانند بر کاهش مشکلات درون ریز و برون ریز دانش آموزان موثر باشند. همچنین بین دانش آموزان گروهی که آموزش شناختی رفتاری دریافت کرده اند و گروهی که برون ریزی هیجانات داشته اند، تفاوت معنی داری بر مشکلات درون ریز و برون ریز مشاهده نشد. به عبارت د