فریده السادات حسینی

پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود که با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر درمان شناختی بر تاب آوری، خودتنظیمی و حافظه فعال دانش-آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش اموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر ایذه بود که تعداد 30 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2002)؛ پرسشنامه حودتنظیمی پنتریچ و دی گروت (1990) و پرسشنامه حافظه فعال والات-آزووی، پرادات-دیل و آزووی (2012) استفاده گردید. پس از تشکیل گروه های نمونه، مداخله آموزشی (آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر درمان شناختی) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان دوره آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر درمان شناختی به طور معناداری باعث افزایش تاب آوری، خودتنظیمی و حافظه فعال دانش اموزان نوجوان شده است.