غلامرضا جمالی

زمینه: حوزه اصلی این پژوهش سیستم های ساخت پیشرفته و با تاکید بر سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی می باشد. هدف: شناسایی عوامل کلیدی موفقیت جهت پیاده سازی سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی در صنایع خودروسازی. روش‏شناسی: ابتدا با توجه به ادبیات نظری و مسئله تحقیق ابعاد FMS و HFMS را شناسایی نموده و بر اساس آن مدل مفهومی تحقیق که در آن بعد توانمندسازهای محیطی بعنوان نوآوری تحقیق اضافه شده است طراحی می گردد. این مطالعه به لحاظ هدف، در قالب پژوهش های کاربردی، به لحاظ شیوه ی اجرای پژوهش، در زمره ی پژوهش های پیمایشی- تحلیلی و برحسب افق زمانی از نوع مقطعی است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل، 440 نفر از مدیران ارشد، معاونین و کارکنان ایران خودرو بوده که با مفهوم سیستم ساخت پیشرفته آشنا و آگاه بودند. حداقل تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 205 نفر محاسبه شد که با روش های نمونه گیری تصادفی ساده بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری، دو نوع پرسشنامه شامل: پرسشنامه نوع اول که با طیف 1 تا 5 لیکرت طراحی و پرسشنامه نوع دوم که به شکل ماتریس مقایسات زوجی تدوین گردیده است. سپس با طراحی پرسشنامه و با استفاده از نظر اساتید راهنما، مشاور و متخصصین اقدام به جمع آوری داده های مورد نیاز گردید. در نهایت با استفاده از نرم افزار SmartPLS.3 اعتبارسنجی مدل مورد بررسی قرار گرفت. از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه جهت وزن دهی و رتبه بندی عوامل کلیدی موفقیت HFMS استفاده گردید. بدینگونه که پس از جمع آوری داده ها با استفاده از روش SWARA عوامل کلیدی موفقیت وزن دهی و سپس با استفاده از تکنیک کوپراس خاکستری (COPRAS-G) گزینه ها رتبه بندی گردیدند. یافته‏ها: یافته های حاصل از پژوهش بیانگر تاثیر مثبت و معنادار توانمندسازهای محیطی بر HFMS می باشد. همچنین نتایج بدست آمده از رتبه بندی سیستم های ساخت پیشرفته در صنایع خودروسازی با استفاده از روش های SWARA و COPRAS-G نشان داد معیار توانمندسازهای انسانی با اهمیت-ترین معیار در میان توانمندسازها می باشد و HFMS به عنوان بهترین سیستم ساخت پیشرفته شناخته شد. نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش حاکی از این است که علاوه بر توانمندسازهای دیگر توانمندسازهای محیطی نیز می تواند بر HFMS تأثیر مثبت و معنادار داشته باشد. همچنین نتایج بدست آمده از رتبه-بندی سیستم های ساخت پیشرفته در