حسن الهیاری

یکی از دوره های طلایی منطقه خلیج فارس مربوط به عصر آل بویه بوده است. این منطقه به خصوص در عصر حکومت عضدالدوله دیلمی در کانون توجه این حکومت بوده است. در بستر همین موقعیت خاص و موقعیت نسبی خلیج فارس یعنی تجارت دریایی، می توان بروز ظرفیت های اقتصادی را در نواحی شمالی خلیج فارس مشاهده نمود. از آن جمله توسعه صنعت نساجی در این نواحی و در دوره آل بویه است. این پژوهش در پی آن است تا ظرفیت این صنعت را در نواحی مذکور در دوره آل بویه بررسی نماید. پژوهش به روش توصیفی_تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهند در عصر آل بویه صنعت نساجی در نواحی شمالی خلیج فارس چه به لحاظ کمی و چه به لحاظ تنوع واجد جایگاه مناسبی بوده است. بررسی ها نشان می دهد این صنعت گستره وسیعی از کرانه و پس کرانه شمالی خلیج فارس را در این عصر دربرگرفته بود. با ضعف جانشینان عضدالدوله دیلمی رونق این صنعت نیز از مناطق مذبور رخت بربست. به طوری که در منابع تاریخی پس از دوره آل بویه هیچ ردی از آن همه رونق اقتصادی حول محور صنعت نساجی موجود نیست.