هادی اسلامی زاده

در این پژوهش، امکان تولید هستهی فوق سنگین Og297 از طریق واکنش همجوشی میان هستههای Ca48 و Cf249 مورد بررسی قرار گرفته است. بهمنظور تحلیل فرآیند سنتز، ابتدا لازم است برهمکنش بین هستههای هدف و پرتابه را در چارچوب نظریهی سد همجوشی مطالعه کنیم. سپس براساس محاسبهی احتمال عبور از سد و احتمال تابش هستهی تشکیل شده، احتمال بقای هستهی Og297 را پس از خروج ذرات تعیین نماییم. از دیگر اهداف این تحقیق، بررسی تاثیر زوایای برخورد دو هسته در وقوع واکنش همجوشی و سنتز هستهی نهایی است. محاسبات انجام شده نشان میدهند که این پارامتر نقش اساسی در سطح مقطع واکنش، ارتفاع سد پتانسیل همجوشی و امکان تولید هستهی Og297 دارد. برای درک بهتر مکانیسم تشکیل این هسته، بررسی دینامیک فرآیندهای شکافت و واپاشی از طریق کانالهای مختلف ضروری است؛ این موضوع تنها با مطالعهی برهمکنشهای هستهای از جمله واکنش یون سنگین امکانپذیر است. جهت بهینهسازی شرایط آزمایشگاهی، مدلهای نظری مختلفی برای برآورد پتانسیل همجوشی و میزان تاثیر پارامترهای هستهای به کار گرفته شده است که برای بیشینهسازی احتمال سنتز پیشنهاد میشوند. به این منظور از ترکیب پتانسیلهای هستهای و کولنی بهره گرفته میشود و با شبیه سازی به زبان متلب برآوردهایی برای کمیتهای سد پتانسیل همجوشی، چگالی حالت و پهنای تابش بدست میآید. در آخر میتوان احتمال تشکیل هستهی اوگانسون Og297 را محاسبه کرد.