حسین رعنایی

این مطالعه، تحول میکروساختاری و مغناطیسی آلیاژ نانو ساختار 90Cu10(Fe50Co30Ni20)، تهیه شده به وسیله ی آلیاژسازی مکانیکی را بررسی می کند. خواص ساختاری و مغناطیسی، توسط پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس و مغناطیس سنجی ارتعاشی ارزیابی می شوند. مورفولوژی پودرها نشان می دهد، در زمان های پایانی آسیا کاری، توزیع اندازه ذرات در محدوده کمتری نسبت به زمان های ابتدایی آسیاکاری قرار دارد. نتایج پراش پرتو ایکس نشان می دهد، با افزایش زمان آسیاکاری، قله های عناصر تشکیل دهنده دارای پهن شدگی می شوند. در طول فرآیند آلیاژسازی مکانیکی، کمینه مقادیر اندازه بلورک ها پس از 32 ساعت رخ می دهد. عناصر کبالت، نیکل و مس، پس از 16 ساعت بیشترین انحلال خود را نشان می دهند. در پایان زمان آسیاکاری، متوسط اندازه ی بلورک ها و کرنش به ترتیب حدود 12/29 نانومتر و 221/0% رسیده است. تغییرات اندازه ی بلورک ها ، باعث افزایش مغناطش اشباع تا حدود emu/g 26/127 و میدان پسماندزدای مغناطیسی نزدیک به Oe 86/82 به ترتیب برای زمان های آسیاکاری 2 و 48 ساعت شده است. این آلیاژ، خواص مغناطیسی بسیار نرم تری را نسبت به آلیاژ تهیه شده، گزارش شده در پژوهش پیشین Fe50Co30Ni20 [15]، نشان می دهد.