01 آذر 1403
حميدرضا صادقي پور

حمیدرضا صادقی پور

مرتبه علمی: دانشیار
نشانی: دانشکده ادبیات و علوم انسانی - گروه علوم ورزشی
تحصیلات: دکترای تخصصی / تربیت بدنی و علوم ورزشی
تلفن: 09173300746
دانشکده: دانشکده ادبیات و علوم انسانی

مشخصات پژوهش

عنوان نيمرخ آسيب هاي مردان و زنان كاراته كاي حرفه اي ايران
نوع پژوهش مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها
ثبت نشده‌است!
مجله طب ورزشی
شناسه DOI
پژوهشگران نادر رهنما (نفر اول) ، عفت بمبئی چی (نفر دوم) ، علی باقر نظریان (نفر سوم) ، محمد رضا باتوانی (نفر چهارم) ، حمیدرضا صادقی پور (نفر پنجم)

چکیده

هدف از تحقیق حاضر، ارائ? نیمرخی از آسیبهای حاد مردان و زنان کاراتهکای حرفه ای حاضر در رقابتهای سوپرلیگ ایران در سال 7831 بود. تعداد 741 فرد )مرد و زن( شرکتکننده در این مسابقات در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات در زمین? 716 سانتی متر، /9± 6/ 27 سال، قد 9 /1± 8/ آسیبهای رخداده در این مسابقات که 717 مرد ) میانگین ± انحراف معیار، سن 2 764 سانتیمتر، وزن /4 ± 6/ 22 سال، قد 3 ± 69 کیلوگرم ( و 89 زن )میانگین ± انحراف معیار، سن 8 /4± 3/ وزن 9 55/6 کیلوگرم( در آن شرکت کرده بودند، از طریق فرم ثبت آسیب و با کمک پزشک و فیزیوتراپ تیم ها جمع آوری شد. ± 6/2 عواملی همچون میزان شیوع، محل آسیبدیده، سازوکار و علت آسیبها و برخی عوامل دیگر مورد توجه قرار گرفتند. از آمار توصیفی و خیدو برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در مجموع 711 مسابق? تیمی ) 7486 بازی 3 آسیب در هر 711 دقیقه / انفرادی(، 826 آسیب ثبت شد )مردان 244 آسیب و زنان 32 آسیب(. میزان شیوع آسیب مردان، 2 78 آسیب در هر 711 دقیقه ورزشکار در معرض مسابقه بود. در مردان، / ورزشکار در معرض مسابقه بود و این میزان برای زنان 4 2= 27/24 ،P>1/ شیوع آسیبهای بالاتنه بیشتر از پایینتنه و تفاوت آنها از لحاظ آماری معنادار بود ) 15 ? ( اما در مورد زنان 2 = 1/79 ،P<1/ تفاوت معناداری مشاهده نشد ) 48 در برابر 89 مورد(، ) 15 ?(. بیشترین محل آسیب دیدگی در مردان و زنان مچ 2 = 26 ،P>1/ پا بود )به ترتیب 36 و 48 مورد( ) 15 ? 2 = 2/7 ،P< 1/15 ، ? ( و ضربدیدگی شایعترین نوع آسیب در 2 = 75 ،P>1/ مردان و زنان کاراتهکا بود )به ترتیب 89 و 74 مورد(. در مردان و زنان کاراتهکا، تکنیک خطای حریف ) 15 ? ، 2 = 2/2 ،P<1/15 ? ( علت بیشتر آسیب ها ذکر شد. از نتایج این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که در صورت توجه بیشتر مربیان در آموزش فنون و همچنین بازتوانی کامل و صحیح ورزشکاران توسط فیزیوتراپ و پزشک تیمها و از طرفی داوری سختگیرانه و قاطع و همچنین جریمه های سنگین علیه بازیکنانی که از فنون غلط استفاده میکنند، بهطور چشمگیری شیوع آسیبها را در هر سن و جنسی کاهش میدهد.