حمیدرضا صادقی پور

زمینه: تمرینات مقاومتی به همراه مصرف مکمل های پروتئینی موجب افزایش سنتز پروتئین و به دنبال آن موجب هایپرتروفی می شود. یکی از مسیر های هایپرتروفی در کلیه می تواند مسیر سیگنالینگ (Wnt/ GSK-3β/ TSC2/ S6K) باشد. که در طی آن موجب فعال سازی mTOR در کلیه می شود. فعال شدن آن موجب ایجاد بیماری کلیوی و پیشرفت بیماری می شود. هدف: با توجه به این هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا به مدت 8 هفته و تأثیر آن بر مسیر سیگنالی (Wnt/ GSK-3β/ TSC2/ S6K) در کلیه رت های نر می باشد. روش شناسی : در این پژوهش، از طرح تجربی برای بررسی تأثیر مکمل اسپیرولینا و تمرین مقاومتی بر بیان متغیرهای وابسته استفاده شده است. جامعه آماری شامل 32 سر رت نر نژاد اسپراگ داولی با سن 3 ماه و وزن میانگین 20±150 گرم بوده است. آزمایشات در محیطی با دمای 2±22 درجه سانتی گراد، رطوبت 4±55 درصد و چرخه روشنایی-تاریکی 12:12 ساعت انجام شده است. رت ها به گروه کنترل، گروه تمرین مقاومتی، گروه مکمل اسپیرولینا و گروه تمرین-مکمل تقسیم شدند. مکمل اسپیرولینا به آب گروه های مکمل و تمرین-مکمل اضافه شده و تا پایان هفته هشتم مصرف شده است. در پروتکل تمرین مقاومتی، رت ها به منظور هشت هفته تمرین، از نردبانی به ارتفاع یک متر بالا رفته اند. بعد از گذشت 24 ساعت از آخرین جلسه تمرینی، رت ها تشریح شده و بافت کلیه جدا شده و نگهداری شده است. سپس، با استفاده از روش Real-Time PCR، میزان بیان متغیرهای وابسته اندازه گیری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس دوسویه با سطح معنی داری 05/0 استفاده شده است. یافته ها: بیان ژن Wnt در گروه اسپیرولینا (306/. = P)، تمرین مقاومتی (133/. = P) و تعامل تمرین مقاومتی و اسپیرولینا (480/. = P) معنا دار نبود. بیان ژن GSK-3β در گروه اسپیرولینا (059/. = P)، تمرین مقاومتی (161/. = P) و تعامل تمرین مقاومتی و اسپیرولینا (804/. = P) معنا دار نبود. بیان ژن TSC2 در گروه اسپیرولینا (111/. = P)، تمرین مقاومتی (620/. = P) و تعامل تمرین مقاومتی و اسپیرولینا (767/. = P) معنا دار نبود. در ژن S6K در گروه اسپیرولینا (051/. = P)، تمرین مقاومتی (991/. = P) معنا دار نبود و در گروه تعامل تمرین مقاومتی و اسپیرولینا (017/. = P) معنا دار بود. نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر