حمیدرضا صادقی پور

زمینه: فعالیت بدنی و مکمل های گیاهی می تواند بر جنبه های مختلف سلامت انسان از جمله مقاومت به انسولین و کیفیت زندگی، اثرگذار باشد. هدف: با توجه به شیوع بالای مقاومت به انسولین و مشکلات متابولیکی مرتبط با آن، به ویژه در افرادی که فعالیت بدنی کافی ندارند، یافتن راهکارهای مؤثر برای بهبود این وضعیت از اهمیت بالایی برخوردار است و فعالیت بدنی و مصرف برخی مکمل های گیاهی می تواند اثرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف اثر 6 هفته فعالیت پیاده روی و مصرف مکمل چای سبز بر مقاومت انسولین، آزمون های آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان پسر غیر فعال انجام شد. روش‏شناسی: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و تعداد افراد شرکت کننده در پژوهش 54 نفر از دانشجویان پسر در رده سنی 18 تا23 سال بود که به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (12نفر) ،مکمل (13نفر)،گروه تمرین+مکمل (14نفر)، و تمرین (15نفر)،تقسیم شدند. به افراد گروه مکمل فقط مکمل چای سبز خورانده شد(500 میلی گرم سه روز در هفته)و گروه تمرین فقط تمرین پیاده روی(سه روز در هفته)را انجام دادند و گروه تمرین+مکمل هم مکمل مصرف کردند و هم تمرین انجام دادند. و از تمامی آزمودنی ها نمونه خونی، پرسشنامه کیفیت زندگی و عملکرد ورزشی قبل و بعد از انجام مداخلات سنجیده شد و تمرینات و مکمل دهی به مدت 6 هفته انجام شد. یافته‏ها: در گروه تمرین ، مقاومت به انسولین به طور معناداری کاهش یافته بود (001/0 =p). در رابطه با کیفیت زندگی، هیچ تفاوت معناداری بین گروه ها پس از مداخله مشاهده نشد. همچنین، در هیچ یک از گروه ها تفاوت معناداری در کیفیت زندگی وجود نداشت. در آزمون پرش سار جنت و عملکرد دو سرعت نیز تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد، اما در گروه تمرین پیاده روی، عملکرد دو سرعت به طور معناداری بهبود یافته بود (04/ 0 p=). از طرف دیگر، در آزمون پرتاب توپ مدیسن بال، تنها گروه مکمل تفاوت معناداری در عملکرد نشان داد (01/ 0 p=)، در حالی که در سایر گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که تمرین پیاده روی به تنهایی می تواند بر کاهش مقاومت به انسولین و بهبود عملکرد دو سرعت مؤثر باشد، در حالی که مصرف مکمل چای سبز به تنهایی تنها در بهبود پرتاب توپ مدیسن بال تأثیرگذار بود.