حبیب اله سعیدی نیا

تغییر ماهیت سیر و سفر در جهان و شکل گیری آن در قالبی نوین به نام صنعت جهانگردی، سبب توجه ملت ها و دولت ها به این پدیده جدید و پرقدرت گردید. حکومت پهلوی نیز با توجه به قابلیت ها و ظرفیت هایی که کشور ایران در عرصه های جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی دارا بود شروع به برنامه ریزی هایی در این زمینه کرد. منطقه خلیج فارس به خصوص استان بوشهر که یکی از مرزهای ورود مسافران به کشور بود در این زمان مورد توجه دولت قرار گرفت و آنها در این منطقه شروع به ایجاد تاسیسات و خدماتی کردند که برای رفاه و آسایش مسافران مهم و مورد نیاز بود. حکومت وقت برای عمران و توسعه استان بوشهر در زمینه های گوناگون به خصوص در زمینه صنعت گردشگری اقداماتی نظیر؛ مراکز اقامتی، رفاهی و تفریحی انجام داد که این اقدامات نیز تحولاتی به دنبال داشت. هدف های این پژوهش بررسی چگونگی ایجاد صنعت گردشگری در مناطق شمالی خلیج فارس، روند گسترش صنعت گردشگری و نهادهای مرتبط با آن در استان بوشهر و بررسی صنعت گردشگری در رونق اقتصادی و اجتماعی این استان میباشد. این پژوهش با روشی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از تکنیک های کتابخانه ای و اسنادی به این سوال پاسخ خواهد داد که؛ صنعت گردشگری در استان فعلی بوشهر از چه جایگاهی برخوردار است و چه تاثیراتی بر رونق اقتصادی و اجتماعی این منطقه در دوره پهلوی داشته است؟ نتایج به دست امده نشان میدهد استان بوشهر که در دوره های قبل از روی کار آمدن حکومت پهلوی دارای رونق و شکوفایی تجاری بود پس از به قدرت رسیدن رضا شاه به خاطر دستورات اولیه و سیاست های اقتصادی وی، این رونق و شکوفایی خود را از دست داد و رو به انحطاط و افول رفت. اما در دوره پهلوی دوم بخاطر برنامه ریزی ها و سیاست های جدید دولت به خصوص در عرصه گردشگری، این استان به جایگاه قبل خود نزدیک شد و تحولات جدیدی در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در این منطقه صورت گرفت.