حبیب اله سعیدی نیا

آبراه خلیج فارس که در گذشته از کانون های اصلی تجارت و مبادلات بین المللی بوده و در قرن اخیر با پیدایش نفت از اهمیت بیشتری برخوردار گردیده است ، از دیرباز به دلیل تنوع آبزیان یکی از بسترهای مهم صید و صیادی بوده است با پایان جنگ جهانی به دلیل قحطی و کمبود مواد غذایی خصوصاً مواد پروتئیتی، علاقه مدیران وسیاستمداران جهت تشکیل شرکت شیلات در جنوب پس از گذشت سالها از تاسیس شیلات شمال به این سمت و سو متوجه گردید. با ایجاد شرکت سهامی شیلات جنوب ایران قدم موثری در ریل گذاری و هدفمند کردن صید وصیادی برداشته شد تا اینکه در سال1350 با مصوبه مجلس این شرکت موظف به ایجاد ،نظارت و سازماندهی تعاونی صیادان در نوار ساحلی جنوب کشور گردید تا از طریق این شرکت برنامه های شیلات در جنوب کشور به اهداف غایی خود برسد. ایجاد تعاونی صیادان این شرکت سهامی ضمن آشنا نمودن صیادان به اقلام و ادوات صید مدرن و همچنین آموزش روشهای نوین صید تا حدودی از نظر اقتصادی و اجتماعی بر روی اعضا و خانواده های آنان موثر واقع شده است. مسأله این پژوهش بررسی و تبیین وضعیت صیادی و شکل گیری تعاونی صیادی استان بوشهر و تاثیر اقتصادی، اجتماعی آن بر زندگی صیادان این منطفه در دوره پهلوی است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و با تکیه بر اسناد به بررسی و توصیف چگونگی تشکیل شرکت شیلات جنوب ایران و ابلاغ قانون ایجاد تعاونی صیادان و نحوه تشکیل این تعاونی ها پرداخته است. طبق یافته های این پژوهش، فعالیت های شرکت تعاونی صیادان در منطقه بوشهر منافعی را از نظر اقتصادی بر معیشت اعضاء، توان صید بیشتر با ارائه خدمات فنی و در اختیار قرار دادن ادوات صید مدرن و همچنین از نظر اجتماعی با آموزش صحیح اعضاء بالابردن سطح توان همبستگی،حفظ محیط زیست داشته است.