حبیب اله سعیدی نیا

تعاونی روستایی در ایران به طور گسترده در سال 1341 شمسی و پس از انجام اصلاحات ارضی در دوران پهلوی آغاز گردید. به دنبال گسترش آن در بندر بوشهر نیز در دهه چهل تعاونی روستایی تشکیل شد که تأثیراتی را بر روند زندگی مردم روستا بر جای گذاشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرات اقتصادی و اجتماعی تعاونی روستایی بر جوامع روستایی بوشهر در دوران پهلوی به طرح این پرسش می پردازد که ایجاد تعاونی های روستایی چه تأثیرات اقتصادی و اجتماعی بر زندگی روستاییان استان بوشهر در دوره پهلوی داشت؟ فرض اولیه این است که تعاونی های روستایی در استان بوشهر از نظر اقتصادی و اجتماعی زندگی روستاییان را ارتقا داده است و نقش بسزایی در محرومیت زدایی و کاهش فقر داشته است. روش این پژوهش بر اساس یافته های تاریخی و با تکیه بر اسناد به روش توصیفی _تحلیلی است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در بخش اقتصادی تعاونی روستایی خدمات ارزنده ای را برای مردم ارائه داد که از جمله اعطای وام و تأمین اعتبارات مالی روستاییان بود که مردم با وصول وام های تعاونی توانستند مسائل پیش روی خود را برطرف کنند همچنین دیگر خدماتی مانند تأسیس سردخانه ها و انبارها، بازاریابی و فروش محصولات کشاورزی مردم روستا، از جمله خدمات قابل توجهی بود که تعاونی روستایی در زمینه اقتصادی به مردم روستا ارائه می کرد. در بعد اجتماعی نیز تعاونی روستایی پیامدهای زیادی بر زندگی مردم بر جای گذاشت چنانکه با ایجاد انبارها و تأسیسات لازم برخی از مردم روستا در این تأسیسات مشغول به کار شدند و این امر تا حدی سبب کاهش فقر و محرومیت زدایی در روستاها گردید همچنین با آموزش های لازم ویژه در زمینه کشاورزی سبب آشنایی کشاورزان با اصول و شیوه های کشاورزی گردید که خود عامل مؤثری بر نحوه کشت با کیفیت توسط مردم روستا شد