جهانگیر حیدری

مقاله حاضر، به موضوع مشارکت مردمی بویژه مشارکت زنان در اداره شهر بالاخص بافتهای تاریخی شهر می پردازد. به طور خلاصه، مشارکت در شهر به این معنی که تصمیم گیری و اقدام در باره توسعه و عمران شهر باید توسط همه کسانی انجام گیرد که در آن موثر و ذی نفع هستند. این موضوع ، به طوراخص در ارتباط با بافتهای تاریخی که موضوع اصلی آن شناخت نیازهای ساکنان به منظور برنامه ریزی برای ادامه زندگی در بافت و احساس تعلق ساکنان به آن است، نسبت به پروژه های منفرد، از اهمیت بالایی برخوردار است. نکته مهم دیگر در این خصوص، اهمیت مشارکت زنان در تجدیدحیات بافتهای تاریخی است و ضروریست که در راستای دستیابی به نتایج بهتر و رسیدن به توسعه پایدار شهری در بعد کلان و بافتهای تاریخی در بعد خرد از توانایی های زنان به بهترین بهره جست. یک تجربه عملی موفق در خصوص نقش زنان در تجدیدحیات شهری محله (Cayo Hueso) در شهر هاوانا (پایتخت کوبا) می باشد. در این محله، نقشهای زنان در برنامه ها و فرایند احیاء شهری به طورخاص با اهمیت بوده و در موفقیت کارگاههای آموزشی دگرگون سازی محلات، معروف به (taller)، در کوبا مورد تصدیق قرار گرفته است. بررسی های صورت گرفته در محله مذکور این واقعیت را آشکار نموده که زنان در فرایند توسعه و تجدیدحیات اجتماعات محلی از پیشگامان اصلی هستند و نسبت به مردان از نقش قدرتمندتر و نمایان تری در اجتماعات برخوردارند. شبکه ارتباطی بین زنان در سازماندهی و تحقق فعالیت ها در اجتماع، بویژه زمانیکه اجتماع با منابع محدود مواجه است، اساس کار می باشد.