خداکرم سلیمی فرد

زمینه: مسئله ی مسیردهی پویای خودروها یکی از انواع مسائل مسیردهی خودرو محسوب می شود که در سال های اخیر نظر بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب نموده است. این نوع مسئله با در نظر گرفتن پویایی محیط، سعی بر مدل سازی مسائل دنیای واقعی با در نظر گرفتن اطلاعات زمان واقعی دارد. از اینرو، ساخت یک مدل بهینه سازی و پیشنهاد الگوریتم شایسته حل برای این مسأله یکی از چالش های تحقیق در عملیات است. هدف: در این پژوهش، هدف مدل سازی و بهینه سازی یک مسئله ی دنیای واقعی با در نظر گرفتن شرایط پویای محیط در هنگام بحران است. همچنین ارائه ی برنامه ای جهت تصمیم گیری کاراتر مدیران در شرایط بحرانی مد نظر است. روش‏شناسی: برای مدل سازی مسأله این پژوهش از برنامه ریزی آمیختاری عدد صحیح استفاده شده است. همچنین داده های مسئله بطور تصادفی در نرم افزار متلب تولید شده اند. دو الگوریتمGA و SA برای حل مدل به کار گرفته شده است. برای مقایسه ی عملکرد الگوریتم های پیشنهادی، از آزمون آماری ویلکاکسون استفاده شده است. یافته‏ها: در این پژوهش پس از اجرای 14 مثال با تعداد خودرو و متقاضیان متفاوت عملکرد دو الگوریتم مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از این است که تفاوت معناداری در عملکرد دو الگوریتم در تولید جواب بهینه مشاهده نشده است. ولی از نظر زمان اجرا، الگوریتم GA سریع تر از SA عمل کرده است. نتیجه‏گیری: هر دو الگوریتم می توانند برنامه ی بهینه ی مسیردهی پویا خودرو را تولید کنند و عملکرد مشابهی دارند. ولیکن، از آنجایی که زمان اجرا الگوریتم در شرایط تصمیم گیری از اهمیت بالایی برخوردار است، الگوریتم GA پیشنهاد می گردد.