خداکرم سلیمی فرد

هدف: هدف این پژوهش بهینه‏ سازی جریان بیمار برای کاهش انتشار دی اکسید کربن با در نظر گرفتن مدت زمان انتظار، طول مدت اقامت و توان عملیاتی سیستم درمان است. روش‏شناسی: در این پژوهش، روش‏شناسی دربرگیرنده سه روش برای بهینه‏سازی دی اکسید کربن در جریان بیمار است. نخستین روش شبیه‏سازی-بهینه‏سازی است. دومین روش، آمیخته داده کاوی و شبیه‏سازی-بهینه‏سازی است. سومین روش نیز گسترش الگوریتم فرگشتی Chaotic Salp Swarm با الگوریتم فراابتکاری یادگیری بر پایه رقیب (OBL) و الگوریتم فراابتکاری سینوس کسینوس (SCA) است. این گسترش به نام الگوریتم فرگشتی CSSAOS پیشنهاد شده است. در روش نخست، یک مدل شبیه‏سازی رویداد گسسته تولید گردید. افزون بر آن، از روش بهینه‏سازی OptQuest برای بهینه‏سازی مدل شبیه‏سازی بهره گرفته شد. در روش دوم، چهار الگوریتم خوشه‏بندی (K-means، K-medoid ، خوشه‏بندی سلسله مراتبی، و C-means فازی) برای خوشه‏بندی بیماران براساس سن، جنس، هزینه درمان، مدت ماندگاری (LOS)، CABG ،کلسترول خون و pPCI / PCI استفاده شده است. در سومین روش نیز یک مدل بهینه‏سازی جریان بیمار همراه با کمینه‏سازی میزان دی اکسید کربن انتشار یافته در جریان بیمار ساخته شد. آنگاه مدل یاد شده با استفاده از الگوریتم پیشنهاد شده CSSAOS حل شده است. یافته‏ها: بروندادهای شبیه‏سازی- بهینه‏سازی حل مسئله تک هدفه، رهنمون به کاهش 40/0 درصد در تولید دی اکسید کربن، 6/56 درصد در مدت زمان انتظار، 42/0 درصد در مدت اقامت، و 18/2 درصد افزایش در توانمندی درمان بیمار را نشان می‏دهد. همچنین، حل مسئله چند هدفه با استفاده از ε -محدودیت و OptQuest نشان می‏دهد که چنانچه دستیابی به دیگر هدف‏ها برای بیمارستان از اهمیت برخوردار باشد، نگه داشتن میزان دی اکسید کربن تولید شده در سطح کمینه تک هدفی، شدنی نیست. کمینه مقدار تولید شده دی اکسید کربن برابر با 130،139 کیلوگرم است. چنانچه بیمارستان در پی کاهش مدت زمان اقامت و مدت زمان انتظار بیماران باشد‏، آنگاه برایند آن افزایش دی اکسید کربن تولید شده به ترتیب به 131،926 و 133،400 کیلوگرم خواهد بود. نتایج دو روش دیگر نشان می دهد که با هر شیوه اولویت در هدفگذاری (عملیاتی یا زیست محیطی) روش های پیشنهادی برای بهینه‏سازی جریان بیمار کارآمد هستند. نتیجه‏گیری: اگرچه به نظر می رسد کاهش انتشار دی اکسید کربن زیاد