لیلا کرمی

مهندسی ژنتیک دستکاری مواد ژنتیکی یک ارگانیسم به منظور رسیدن به بیان تغییریافته از ژن مورد انتخاب تحت شرایط کنترل شده آزمایشگاهی است. استفاده از سیستم های زنده برای برطرف کردن نیاز های بشر به هزاران سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. پیشرفت در مهندسی ژنتیک گیاهی و همچنین منابع نفتی در حال کاهش، خدمت جدیدی را برای استفاده از گیاهان بعنوان بیوراکتور برای تولید پلیمرهای جدید دوستدار محیط زیست و قابل تجدید ایجاد کرده است. پلی هیدروکسی آلکانوات polyhydroxyalkanoates (PHAs)،پلیمر های تجزیه پذیر زیستی بوده که توسط میکرو ارگانیسم ها تولید می شوند. این ترکیبات با دارا بودن خواص فیزیکی شبیه پلاستیک می توانند جایگزینی مناسب نسبت به پلاستیک های مشتق شده از پتروشیمی سنتی می باشند. هزینه تولید پلاستیک های طبیعی سنتز شده توسط میکرو ارگانیسم ها بسیار گرانتر از پلیمرهای با منشا نفتی است. نمو ارگانیسم های تراریخت تولید کننده PHAs می تواند قیمت تولیدی این مواد را کاهش دهد. در این مقاله مروری به تولید پلاستیک طبیعی در یک تعدادی از گیاهان تراریخت پرداخته می شود.