لیلا کرمی

دست ورزی سطح پلوئیدی، ابزار توانمندی در اصلاح ژنتیکی بسیاری از گیاهان است. یکی از کارهای اصلاحی به منظور افزایش مواد موثره گیاهان دارویی افزایش سطح پلوئیدی انها می باشد که با افزایش بنیه گیاه و تغییر در صفات مختلف در قسمت های معین موجب افزایش عملکرد و بهبود کیفی در صفات بیوشیمیایی می گردد. تنوع و گوناگونی صفات ایجاد شده در اثر القای پلی پلوئیدی وابسته به گونه و ژنوتیپ متفاوت است. اتوپلی پلوئیدی و آلوپلی-پلوئیدی در گیاهان به ترتیب با افزایش محتوای ژنی و تجمع آلل های مفید منتج به یک مسیر بیوسنتزی متابولیت-های ثانویه در هیبرید شده و با تکمیل ژنتیکی مسیر مربوطه و سایر صفات مهم می توانند بهبود تولید را به همراه داشته باشند. استفاده از روش پلی پلوئیدی یک وسیله سریع برای دستیابی به افزایش متابولیت های ثانویه در گیاهان دارویی است و با توجه به تنوع متابولیت های ثانویه و پیشرفتهای بیوتکنولوژی ، امروزه تلاش گسترده ای در جهت اصلاح ژنتیکی این گیاهان به منظور بیشتر شدن ترکیبات ثانویه و دارویی آنها در حال انجام است.