لیلا کرمی

رشد و تولید عملکرد مطلوب گیاهان نیازمند حاصلخیزی و در دسترس بودن عناصر غذایی در خاک است. کودها همواره به منظور تکمیل عناصر غذایی موجود در خاک به کار میروند. استفاده از کودهای شیمیایی دارای مزایا و معایبی در زمینه تأمین عناصر غذایی، رشد محصول و کیفیت زیست محیطی هستند. کاربرد بیش از حد آنها میتواند آبشویی، آلودگی منابع آبی، اسیدی یا قلیایی شدن خاک و ... را به دنبال داشته باشد. در این پژوهش اثر جلبک و کود دامی در بستر و عصاره جلبک و مورینگا )محلولپاشی( با استفاده 0 و 1 گرم در لیتر بر روی گیاه نعناع فلفلی به صورت /5 ، از سه نوع حلال مختلف شامل آبی، اتانولی و ان هگزان در سه غلظت 0 فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت. صفات کاروتنوئید و وزن تروخشک اندام هوایی گیاه اندازهگیری شد. در آزمایش انجام شده، هر دو عصاره جلبک دریایی و مورینگا وزن تر و خشک شاخساره و برگ را افزایش دادند، هرچند که عصاره 1 گرم در لیتر انهگزان مورینگا بیشترین وزن را نشان داد ولی در حالت کلی تیمارهای جلبک دریایی وزن شاخساره بیشتری را به خود اختصاص دادند. همچنین عصاره انهگزان نیز نسبت به دو عصاره دیگر تأثیر بهتری بر این صفات نشان داد. در صفت کاروتنوئید، هر دو عصاره جلبک دریایی و مورینگا افزایش یافتند ولی این افزایش در غلظت 1 گرم در لیتر عصاره مورینگا به مقدار بیشتری اتفاق افتاد.