مهدی محمدی

شانک زردباله ) (A. latusمتعلق به خانواده شانکماهیان و یکی از ماهیان اقتصادی و بـازار پسـند خلـیج فارس است. در این تحقیق با استفاده از 8جایگاه ریزماهواره، ساختار جمعیتی و میزان تنوع ژنتیکی این گونه در 6منطقه صیادی در خلیج فارس شامل بندر دیر، بندر بوشهر، گناوه، هندیجان و خورموسـی بررسـی شـد. تعداد آللهای مشاهده شده در جایگاههای مختلف بین 7تا 12عدد با میانگین 9/9آلل برای هر جایگاه بود که نسبت به آللهای بهدست آمده جمعیتهای این گونه در نقاط دیگر پایینتر بود. از 48جایگاه مورد بررسی 21 جایگاه در تعادلهاردی واینرگ بود. میزان هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار بهترتیـب /77و 0/88 محاسبه گردید. بر این اساس تنوع ژنتیکی در جمعیت دیر بیش از سایر مناطق مشاهده شد. آنـالیز واریـانس مولکولی نشان داد که %93از میزان اختلاف ژنتیکی در درون جمعیتها و %7اختلاف ژنتیکی بین جمعیتهـا میباشد. اگر چه میزان شاخصهای Fstو Rstکم است اما اختلاف معنیداری بین جمعیـتهـای دیـر، بوشـهر و خورموسی وجود دارد. همچنین بر اساس فاصله ژنتیکی و PCAجمعیتهـای خورموسـی و دیـر قابـل تمـایز میباشند. جریان ژنی بالایی بین جمعیتها وجود دارد که احتمالاً ناشی از جابجایی لاروها از طریق جریانات آبی میباشد. بهطورکلی سه جمعیت خورموسی، دیر و بوشهر قابل تفکیک میباشند که جمعیت بوشهر دارای زیـر جمعیتهای گناوه و دلوار میباشد. این نتایج میتوانند برای مدیریت ژنتیکـی جمعیـتهـای مـاهی شـانک و تشکیل گلههای پرورشی و همچنین در نظارت بر تغییرات تنوع ژنتیکی در آینده مورد استفاده قرار گیرد