مهدی محمدی

به منظور مطالعه ژنتیکی جمعیت های گل خورک ماهی Periophthalmus waltoni در مناطق خور زنگی، هندیجان و دلوار با استفاده از روش مولکولی RAPD ، تعداد 26 نمونه گل خورک ماهی جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه ها از بافت نرم باله ماهی به روش فنل کلروفرم استخراج و سپس کمیت و کیفیت - DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز ) PCR ( با استفاده از 2 پرایمر RAPD ده نوکلئوتیدی صورت گرفت. مقادیر مربوط به فراوانی آللی، تعداد آللهای واقعی و موثر، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، شاخص شانون، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی, مقادیر Gst و جریان ژنی بر اساس آزمون AMOVA با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex و Pop Gene محاسبه گردید. بر اساس داده های فراوانی آللی، مجموعا 6 آلل اختصاصی یافت شد که 5 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه هندیجان و 3 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه دلوار و 1 عدد در منطقه خورزنگی مشاهده شد. میانگین میزان تنوع ژنتیکی 5 می / 5 و در منطقه دلوار 6622 / 5 در حالیکه مقدار آن در منطقه خور زنگی 1115 / در جمعیت هندیجان 6556 5 در حالیکه / 5 میزان شباهت ژنتیکی بین دو جمعیت هندیجان و خورزنگی 133 / باشد. در سطح معنی داری 51 5 می باشد. نتایج این بررسی / 5 و میزان شباهت بین دلوار و خورزنگی 669 / میزان شباهت بین هندیجان و دلوار 651 نشان داد که سه جمعیت مورد بررسی در واقع سه جمعیت مجزا بوده و متعلق به دو کلاستر می باشند