مجید اسماعیل پور

در دنیای رقابتی امروزه، نوآوری یک ضرورت و شرط بقای سازمان هاست که از طریق منابع انسانی امکان پذیر است. درواقع سرمایه فکری و منابع انسانی سازمان یکی از غنی ترین منابع به شمار می آید که با نیروی تفکر و نوآوری خود می توانند موجب رشد و توسعه سازمان شوند. بنابراین دستیابی سازمان به نوآوری تنها از طریق منابع انسانی و ایجاد انگیزه در کارکنان خود امکان پذیر خواهد بود. یکی از عواملی که می تواند به تقویت انگیزه کارکنان جهت دستیابی به نوآوری کمک کند، فراهم کردن آسایش و رفاه روانی منابع انسانی توسط سازمان است. لذا هدف این پژوهش ارزیابی رفاه روانی کارکنان و تأثیر آن بر ایجاد انگیزه در کارکنان برای نوآوری است. پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده یک پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پتروشیمی فعال در استان بوشهر می باشد. به علت بزرگ بودن جامعه آماری، از نمونه گیری استفاده شد. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه است. روایی ابزار گرداوری داده ها از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرزار گرفت. پرسشنامه پژوهش در اختیار 315 نفر از کارکنان شرکت های پتروشیمی استان بوشهر قرار گرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش روش معادلات ساختاری است. یافته های پژوهش نشان داد که از تمامی شش بعد متغیر رفاه روانی یعنی استقلال، خویشتن پذیری، سلطه محیطی، رشد شخصی، هدف در زندگی و روابط مثبت با دیگران بر ایجاد انگیزه در کارکنان برای نوآوری تأثیر مثبت و معناداری دارند.