مجید اسماعیل پور

این مقاله به بررسی منتقدانه آثاری در خصوص نمایشگاه‏های تجاری که در بازاریابی صنعتی و جغرافیای اقتصادی پیشرفت داشته است، می‏‏پردازد و هدف‏ از بررسی این موضوع، ایجاد مذاکره‏ای در حال جریان بین این شیوه‏ها و قواعدها می باشد که نشان می‏‏دهد آن ها می‏‏توانند از ‏یکدیگر ‏یاد بگیرند و بر یکدیگر تاثیرگذار باشند. نمایشگاه های تجاری به طور گستره در میان کسب و کارهای کوچک و متوسط جدید و نوپا گسترش یافته است. در بازاریابی صنعتی نیز نمایشگاه‏های تجاری به عنوان ابزارهای تبلیغاتی توجیه می‏‏شوند در حالی که جغرافیای اقتصادی این رویداد‏ها را فعالیت های موقت می ‏‏پندارد که از طریق آن شرکت ها می‏‏توانند از بدهی‏ها و مسولیت‏ها‏ی تثبیت‏شدگی فرار کنند و با بازیگران همکاری متقابل داشته باشند و از آنها ‏یاد بگیرند. آثار جغرافیای اقتصادی بینش‏‏هایی از بازاریابی صنعتی را ادغام می‏‏کند که امکان فراتر رفتن از فرمول‏های اولیه را فراهم می‏کند و روند ‏یادگیری بازاریابی – پایه‏ای را در این رویدادها کم اهمیت جلوه می‏‏دهد. این پژوهش از منظر هدف از نوع کاربردی، از نظر ماهیت داده ها از نوع کیفی و بر اساس روش و ماهیت از نوع توصیفی می باشد. با در کنار هم نهادن یافته های محققان مختلف و ترکیب آنها به نحوی که مبنای این پژوهش را تشکیل دهند، پژوهش عمدتاً توصیفی انجام شده است. پژوهش حاضر با استفاده از شیوه توصیفی- تحلیلی به بررسی نمایشگاه های تجاری در حوزه های بازاریابی صنعتی و جغرافیای اقتصادی می پردازد.