محمدحسین کبگانی

هدف: این پژوهش با هدف بررسی سیستماتیک پژوهش های پیشین حوزه مدیریت منابع انسانی سبز، و همچنین شناسایی عناصر کلیدی و ارائه مدل ساختاری جهت پیاده سازی فرایند مدیریت منابع انسانی سبز در صنایع شیمیایی و پتروشیمی استان بوشهر صورت پذیرفته است. ضرورت: مدیریت منابع انسانی سبز به عنوان ابزاری قوی که نقش عوامل انسانی را به عهده دارد، می تواند به سازمان ها برای انجام مسئولیت-های اجتماعی خویش در راستای حفظ محیط زیست کمک شایانی نماید. از اینرو و در راستای انجام مسئولیت اجتماعی و همچنین پاسخگویی به مطالبات زیست محیطی از صنایع شیمیایی و پتروشیمی، این صنایع و شرکت ها هم زمان با توسعه کمی در ظرفیت ها و افزایش تنوع و کیفیت محصولات خود دنبال کاهش آلودگی زیست محیطی و تبدیل شدن به یک سازمان سبز می باشند و راهبرد خود را در این زمینه بر مبنای تبدیل شدن به سازمان سبز در حوزه های مختلف تدوین نموده اند. روش شناسی: با مطالعه ادبیات موضوعی و بهره گیری از رویکرد تحلیل محتوای متنی تعداد شش شاخص اساسی احصا شد که جهت بومی سازی آنها به منظور پیاده سازی مدیریت منابع انسانی سبز در صنایع شیمیایی و پتروشیمی از تکنیک دلفی در سه دور استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق را مدیران و کارشناسان آشنا به موضوع و شاغل در حوزه صنایع پتروشیمی تشکیل دادند . جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی و پایایی آن نیز تایید گردید. جهت طراحی مدل ساختاری شاخص های موثر برای پیاده سازی فرایند مدیریت منابع انسانی سبز از رهیافت مدلسازی ساختاری تفسیری در محیط فازی جهت مدیریت ابهامات زبانی در قضاوت ها بهره گرفته شد. یافته ها: براساس مدلسازی ساختاری و نمودار میک مک در ناحیه خودمختار هیچ شاخصی واقع نشده است. در ناحیه وابسته، شاخص ارزیابی عملکرد سبز و شاخص شرکا و ذینفعان، شاخص آموزش و پاداش سبز در ناحیه پیوندی و شاخص های فردی، گروهی و سازمانی در ناحیه مستقل قرار داشته، این شاخص ها کلیدی و بر دیگر شاخص ها تاثیر دارند. در این ناحیه شاخص فردی مهمترین شاخص است و دو شاخص گروهی دارای قدرت نفوذ بالا و وابستگی متوسط و شاخص سازمانی دارای وابستگی و قدرت نفوذ متوسطی می باشند. نتیجه گیری: نتایج مدلسازی و تحلیل میک مک نشان داد که شاخص های فردی, گروهی و سازمانی جزء شاخص های اساسی و نفوذی در حوزه مدیریت منابع انسانی سبزا به شم