مهناز جوکار

زمینه: وقتی انسان مراحل کودکی و بلوغ را به طور سالم سپری کند، در مرحله بزرگسالی باید بتواند صمیمیت و همدلی را با دیگران به خصوص با جنس مخالف تجربه کند. هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی مولفه های صمیمیت در روابط صمیمانه جوانان مجرد شهر شیراز بود. روش‏شناسی: در این پژوهش برای گردآوری و ارزیابی اطلاعات درباره صمیمیت در جوانان مجرد از پژوهش کیفی با رویکرد گرانددتئوری استفاده شده است و 20 مشارکت کننده دختر و پسرکه دارای تجربه روابط صمیمانه بودند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و گردآوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با آن ها تا رسیدن داده ها به اشباع ادامه یافت. یافته‏ها: تحلیل داده ها به 15 جزء تشکیل دهنده ی صمیمیت در روابط صمیمانه جوانان مجرد منجر گردید که شامل: صمیمیت عاطفی، صمیمت روان شناختی، صمیمیت جنسی، صمیمیت عقلانی، صمیمیت جسمی، صمیمیت معنوی، صمیمیت زیباشناختی، صمیمیت اجتماعی و تفریحی، صمیمیت زمانی، نقاط مشترک، ایجاد اشتاق و معنابخشی به زندگی، تأثیر مهارت های بین فردی در صمیمیت، ویژگی ها و تجارب شخصی، تعهد و رابطه بلندمدت با هدف ازدواج و احترام به مرزها است. نتیجه‏گیری: نتیجه این پژوهش ادبیات پژوهشی گذشته را در زمینه صمیمت در روابط صمیمانه جوانان مجرد غنی تر می کند. همچنین ساختار مؤلفه های صمیمیت استخراج شده در این مطالعه برای تدوین و به کارگیری برنامه های آموزشی برای جوانان و همین طور بهبود پیامدهای روابط صمیمانه کاربرد فراوانی دارد.