مهناز جوکار

هدف این پژوهشتعیین میزان اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهشنشانگان ضربه عشق در دانشجویان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود که طی دو مرحله نمونهگیری از دانشجویان دختر و پسر مقطع لیسانسدر دانشگاه خلیجفارس، 30 دانشجوی مبتلا به نشانگان ضربه عشق به تصادف و بر اساس ملاکهای ورود و نقطه برش در پرسشنامه ضربه عشق ریچارد راسدر دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. و پرسشنامه ضربه عشق راسبرای نشانگاه ضربه عشق را تکمیل نمودند. گروه آزمایش 11 جلس? 60 تا 90 دقیقهای تحت مداخله رویکرد شناخت درمانی گروهی مایکل فری قرار گرفت و در گروه 6 درصد از دانشجویان دارای نشانگان ضربه عشق هستند / کنترل مداخلهای انجام نگرفت. نتایج نشان داد که 24 و این نسبت بهطور معناداری در دانشجویان دختر بالاتر است. همچنین، نتایج تحلیل کوواریانسنشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین گروههای آزمایشو کنترل تفاوت معناداری در کاهشنشانگان ضربه عشق وجود دارد. این تحقیق نشان داد که درمان شناختی رفتاری مبتنی بر آسیبدر کاهشنشانگان ضربه عشق اثربخشاست.