محسن محرابی

در این پژوهش از نانولوله های کربنی چند جداره با قطر 30 تا 50 نانومتر و طول تقریبی 6 میکرون جهت ذخیره سازی گاز هیدروژن به روش حجم سنجی استفاده شد. ساختار، شکل و خواص فیزیکی نانولوله های کربنی به وسیله آنالیزهای پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی عبوری و آنالیز طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی ظرفیت ذخیره سازی هیدروژن در نانولوله های کربنی اثر دو پارامتر اسید شویی و تابش لیزر یاگ مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که اسید شویی و تابش لیزر به ترتیب باعث افزایش 59 و 100 درصدی سطح ویژه نانولوله های کربنی می شود. همچنین بررسی ها نشان داد که نانولوله های کربنی خالص شده 0/3 درصد وزنی گاز هیدروژن را در خود ذخیره می کنند که افزایش 75 درصدی را نسبت به نانولوله های اولیه نشان می دهد. تابش لیزر با زمان های متفاوت باعث تغییر ظرفیت ذخیره سازی نانولوله ها شد که مقدار بهینه آن تابش 90 دقیقه لیزر بود و ظرفیت ذخیره سازی گاز هیدروژن در نانوله ها را به 1/1 درصد وزنی رساند.