نسیم قنبری

در سال های اخیر، ارزیابی نوشتاری بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. در این رابطه، عملکرد رتبه بندی انسانی به حوزه مهمی از بررسی تبدیل شده است زیرا تحت تاثیر متغیرهای مختلف است. عوامل مرتبط با مصححین، از جمله تجربه، پیشینه زبان، تعامل با مقیاس رتبه بندی، نگرش ها و ادراکات ذکر شده اند که البته به اینها محدود نیستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش هیجانی، به عنوان یکی دیگر از جنبه های ویژگی های مصححین، بر رفتار ارزیابی آنها در طول ارزیابی متون نوشتاری انجام شد. به این منظور هشت نفر از مصححین مجرب ایرانی در دانشگاه خلیج فارس بوشهر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان فرم کوتاه پرسشنامه هوش هیجانی شخصیتی توسعه یافته (TEIQue-SF) توسط پتریس و فورنهام (2006) را پر کردند و سپس، براساس نمرات آزمون خود به دو گروه ارزیاب با هوش هیجانی بالا و ارزیاب با هوش هیجانی پایین تقسیم شدند. این مطالعه یک طرح تحقیقاتی با روش ترکیبی را اتخاذ کرد. پس از آن، رفتار ارزیابی مصححین از طریق پروتکل های تفکر بلند (TAPs) مورد بررسی قرار گرفت که فرآیندهای شناخت آنها را استخراج می کرد. از آن ها خواسته شد در حالی که دو متن نوشتاری نوشته شده توسط دانشجویان کارشناسی را با استفاده از مقیاس تحلیلی جیکوب و همکارانش (1981) ارزیابی میکنند افکار خود را بیان کنند. پس از تحلیل محتوای پروتکل های تفکر بلند، نتایج عملکرد متفاوتی را در رفتارهای مصححین با هوش هیجانی بالا و پایین نشان داد. یافته ها با توجه به تاریخه قبلی مورد بحث قرارگرفتند زیرا دیدگاه ها و توصیه های بیشتری را برای مطالعات آینده در این زمینه فراهم کرده است. به علاوه، این مطالعه چندین مفهوم برای ارزیابی های نوشتاری و افزایش برنامه های آموزش ارزیاب ارائه میدهد که آن ها را تشویق می کند تا از رفتار نمره دهی خود آگاهی بیشتری داشته باشند.