رحیم نیکخواه

زمینه: در سالهای اخیر مطالعات زیادی جهت بهبود خصوصیات فیتوشیمیایی و افزایش عمر پس از برداشت محصوالت باغبانی به ویژه محصوالت کوتاه عمر صورت گرفته، راهکارها و روشهای بسیاری برای حفظ کیفیت محصول و کاهش تلفات پس از برداشت استفاده میشود. در این میان، میوههایی مثل توت فرنگی عالوه بر جنبهی تغذیه ای، از ارزش دارویی بسیار باالیی برخوردار بوده که توجه ویژه محققان پس از برداشت را میطلبد. هدف : با توجه به نگرانی فزاینده عموم مردم و دانشمندان علوم تغذیه در مورد اثرات سوء مواد شیمیایی نگه دارنده لزوم توجه بیشتر به استفاده از مواد طبیعی جهت نگهداری محصوالت کشاورزی بیش از پیش احساس میگردد. بنابراین این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره بذر اسپند و جلبک دریایی بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی رقم کاماروسا در طی 12 روز انبارداری طراحی و اجرا شده است. روش شناسی: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامالً تصادفی در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس انجام شد. تیمار کردن شامل غوطهوری میوهها با جلبک دریایی در دو غلظت )5 و 10 گرم در لیتر(، اسپند در دو غلظت )10 و 20 گرم در لیتر( و اثر متقابل اسپند و جلبک در مقایسه با میوههای تیمار نشده )به عنوان شاهد( هر کدام به مدت 10 ثانیه بود. برخی خصوصیات میوه از جمله درصد پوسیدگی، سفتی بافت میوه، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل )TSS ،)اسیدیته قابل تیتراسیون )TA ،)شاخص طعم، آنتوسیانین و pH آب میوه در زمانهای 0 ،6 و 12 روز انبارداری اندازهگیری شد. یافتهها: براساس نتایج با گذشت زمان انبارداری صفاتی از قبیل ویتامین ث، TA ،سفتی بافت، شاخص طعم و آنتوسیانین کاهش و صفات درصد پوسیدگی، TSS و pH آب میوه روندی افزایشی داشتند. کمترین درصد پوسیدگی در تیمارهای جلبک 5 گرم در لیتر و ترکیب اسپند 10 و جلبک 5 گرم در لیتر به میزان 52/0 درصد مشاهده شد. در بین تیمارها ترکیب اسپند 10 و جلبک 5 گرم در لیتر بیشترین استحکام بافت )22/3 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع( را داشت. بیشترین TA در تیمار ترکیبی اسپند 10 + جلبک 5 گرم در لیتر )08/1 )و عصاره جلبک دریایی با غلظت 5 گرم در لیتر )05/1 ،)بیشترین آنتوسیانین در تیمار ترکیبی اسپند 10 + جلبک 5 گرم در لیتر )95/2 میلیگرم در لیتر( و بیشترین ویتامین ث در غلظت 10 گرم در لیتر اسپند )68/5 میل