رحیم نیکخواه

گوجه فرنگی به عنوان یکی از محصولات مهم و تجاری در استان بوشهر به حساب می آید که دارای ارقام قابل کشت با ویژگی های کمی و کیفی متفاوتی می باشد. تولید نهایی محصول برآیند ویژگی های ژنتیکی و محیطی است.استفاده از یک رقم گوجه فرنگی تجاری قابل قبول می تواند راهی کارآمد برای به دست آوردن ارقام تجاری گوجه فرنگیبا ویژگی های برتر باشد. از این رو، در این پژوهش به مقایسه ویژگی های مورفولوژیکی پنج رقم تجاریکمودور، بدرود، برنتا، بریویو و 8320گوجه فرنگی کشت-شدهدربوشهر پرداخته شده است. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اگرچه بین وزن تر شاخساره، سطح برگ و تعداد میوه در بوته ارقام مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت اما بین ارتفاع، وزن خشک شاخساره و تعداد گل در هر خوشه اختلاف آماری مشاهده نشد. رقم کمودور دارای بیشترین وزن تر شاخساره (00/885 گرم)، ارقام برنتا، کمودور و 8320 دارای بیشترین سطح برگ (به ترتیب 33/183، 00/172 و 33/196 سانتی متر مربع) و ارقام بدرود و برنتا دارای بیشترین تعداد میوه در بوته (به ترتیب 40 و 41 عدد) در مقایسه با سایر ارقام موردبررسی گوجه فرنگی بودند. به طورکلی با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش می توان اظهار داشت که رقم برنتا نسبت به دیگر ارقام گوجه فرنگی دارای ویژگی های رشدی و میوه دهی برتر بوده و جهت کشت به باغداران توصیه می شود.