رضا روشن

بنابر اهمیت موضوع قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای در حوزه اقتصاد مالی، هدف محوری این تحقیق، ارزیابی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای در بازار سرمایه ایران است. از این رو این رساله درصدد است تا به بررسی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای در اقتصاد ایران بپردازد و با استفاده از تعدیلاتی در مدل قیمت گذاری های دارایی های سرمایه ای مبتنی بر مصرف (CCAPM)، رابطه بین بازده و ریسک در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی نماید. این تعدیلات شامل تغییراتی در تابع مطلوبیت کلاسیک (تابع مطلوبیتی که تنها تابعی از مصرف دوره کنونی است) است. با وارد کردن متغیرهای جدید به تابع مطلوبیت و دنبال کردن فرایند بهینه سازی رفتار مصرف کننده و ساخت روابط اویلر مربوطه، مدل ها با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) برآورد می شوند. در این راستا چهار مدل قیمت گذاری دارایی بررسی شده است. این 4 مدل شامل مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مبتنی بر مصرف (CCAPM)، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مبتنی بر پس انداز (SCCAPM)، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مبتنی بر مخارج مصرفی بخش مسکن (HCCAPM) و مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای بر اساس شکل گیری عادات (Habit Formation Asset Pricing) است. تخمین مدل های مذکور نشان از معناداری این مدل ها در توضیح بازده سهام در دوره زمانی 1367 تا 1391 دارد. نتایج برآورد مدل ها نشان می دهد که عامل تنزیل ذهنی زمان در همه مدل ها در بازه 95/0 و 1 واقع شده است بنابراین می توان نتیجه گرفت عوامل اقتصادی در مصرف شکیبا بوده و از مصرف دوره های آتی نیز مطلوبیت بدست می آورند. مقدار انحنای تابع مطلوبیت یا ضریب ریسک گریزی نسبی برای همه مدل ها بیشتر از 18 حاصل شده است که نشان از ریسک گریزی بالای عوامل اقتصادی دارد. کشش جانشینی بین سایر مخارج مصرفی و مخارج مصرفی در بخش مسکن 184/1 می باشد. با توجه به معناداری پارامتر میل به پس انداز در مدل SCCAPM، می توان نتیجه گرفت ترجیحات برای پس انداز معنادار است. مقدار ضریب میل به پس انداز در این مدل 148/0 است. درجه تفکیک ناپذیری زمان در مدل شکل گیری عادات 228/0 است. این مقدار تخمینی به این معنی است که شکل گیری عادات ضعیف است و مصرف کنونی تحت تأثیر کمی از مصرف دوره قبل است. پس از تخمین پارامترهای مدل ها، با استفاده از معیار هنسن- جاناتان (HJ) به