رضا روشن

هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر سرمایه نامشهود و مؤلفه های آن شامل سرمایه تحقیق و توسعه، سرمایه آموزش و سرمایه نرم افزارهای کامپیوتری، بر شدت انرژی در صنایع کارخانه ای ایران می باشد. یافته ها گویای آن است که متغیرهای استفاده شده در پژوهش حاضر نامانا ولی همجمعاندکه بیانگر وجود رابطه بلندمدت بین آنها می باشد. ضرایب بلند مدتِ مدل های تخمینی پژوهش که با استفاده از روش حداقل مربعات پویا در دادههای ترکیبی برآورد شده، نشان می دهند که سرمایه نامشهود بر شدت انرژی بخش صنعت ایران تاثیر منفی داشته، و افزایش سرمایه ی نامشهود باعث کاهش شدت انرژی صنایع کارخانه ای ایران شده است. همچنین، ضریب تاثیرگذاری متغیر موجودی سرمایه نرم افزارهای کامپیوتری، سرمایه آموزش و موجودی سرمایه تحقیق و توسعه بر شدت انرژی صنایع کارخانه ای ایران به ترتیب 14/0،3/0- و 08/0- می باشد. همچنین، یافته ها گویای آن است که تکنولوژی بر شدت مصرف انرژی با ضریب 35/0- تاثیر منفی داشته است. با افزایش هزینه ی تعمیرات ماشین آلات به فروش، شدت انرژی در صنایع ایران افزایش یافته، در حالی که افزایش در ارزش افزوده بخش صنعت، باعث کاهش شدت انرژی این بخش شده است.