ساسان راستگو

محدودیت ازدیاد پاجوشی ارقام ممتاز و بین المللی خرما مانند برحی، مانعی جدی در برنامه توسعه کشت آنها می باشد. امروزه ازدیاد کشت بافتی با توان رفع این محدودیت همزمان می تواند موجب ظهور فنوتیپ های غیرطبیعی در گیاهان تولید شده از جمله سطوح پایین میوه نشینی و تشکیل میوه های چند برچه ای پارتنوکارپیک شود که بویژه در درختان کشت بافتی رقم برحی و تعدادی از ارقام حساس دیگر منجر به زیان اقتصادی چشمگیری می شود. این پژوهش به منظور بررسی اثر تغذیه با عناصر روی و بور به صورت محلولپاشی برگی و خوشه ای با سولفات روی و اسید بوریک، بر بهبود میوه نشینی و عملکرد میوه درختان خرمای برحی کشت بافتی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، اجرا شد. یافته های پژوهش نشان داد که هم محلول پاشی خوشه ای و هم برگی باعث افزایش میوه نشینی طبیعی و عملکرد میوه و خوشه شدند. محلول پاشی برگی برتری مشهودی را در صفات مذکور نسبت به محلو ل پاشی خوشه ای نشان داد. تیمار برتر، تیمار ترکیبی سولفات روی و اسید بوریک با غلظت 2 2 گرم در لیتر بود که بیشترین درصد تشکیل میوه طبیعی را بعد از تیمار 2 گرم در لیتر اسید بوریک و 2 گرم در لیتر سولفات روی و بیشترین وزن میوه و وزن خوشه را میان همه تیمارها به خود اختصاص داد. بوریک، بر بهبود میوه نشینی و عملکرد میوه درختان خرمای برحی کشت بافتی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، اجرا شد. یافتههای پژوهش نشان داد که هم محلولپاشی خوشهای و هم برگی باعث افزایش میوه نشینی طبیعی و عملکرد میوه و خوشه شدند. محلولپاشی برگی برتری مشهودی را در صفات مذکور نسبت به محلولپاشی خوشهای نشان داد. تیمار برتر، تیمار ترکیبی سولفات روی و 2 گرم در لیتر بود که بیشترین درصد تشکیل میوه طبیعی را بعد از تیمار 2 گرم در لیتر اسید بوریک و 2 گرم در لیتر اسید بوریک با غلظت 2 سولفات روی و بیشترین وزن میوه و وزن خوشه را میان همه تیمارها به خود اختصاص داد.