ساسان راستگو

به منظور بررسی کاربرد همزمان ورمی کمپوست و پوتریسین بر خصوصیات زایشی و برخی صفات بیوشیمیایی خیار گلخانه ای رقم یلدا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل بسترهای کشت حاوی درصدهای مختلف ورمی کمپوست (صفر، 20، 40 و 60 درصد) و غلظت های مختلف پوتریسین (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل ورمی کمپوست و محلول پاشی پوتریسین به جز بر تعداد میوه و تعداد روز تا گل دهی بر بقیه صفات در سطح 1 درصد معنی دار بود. با زیاد شدن درصد ورمی کمپوست محیط کشت، شاخص های مورد بررسی نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش یافتند به طوری که بیشترین میزان عملکرد در تیمار 40 درصد ورمی کمپوست و محلول پاشی با 1 میلی مولار مشاهده شد ولی در محیط کشت حاوی 60 درصد ورمی کمپوست به دلیل اثرات شوری ناشی از مصرف زیاد مواد آلی عملکرد کاهش یافت. محلول پاشی با 1 میلی مولار پوتریسین از طریق افزایش میزان پرولین، پروتئین و قندهای محلول، کاهش رشد را تا حدودی جبران کرد.