سارا زارع کاریزک

مقدمه: امروزه مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران مقاومتی رواج پیدا کرده است در حالی که تاثیر این مکمل و تمرینات مقاومتی بر اندام های مختلف بدن ناشناخته است. هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات ژنی مسیر بالادستی mTOR در بافت کلیه رت های نر بدنبال یک دوره تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر با جامعه ی آماری 32رت نر از نژاد اسپراگ داولی تشکیل شد. رت ها پس از گذراندن دوره آشنایی به صورت تصادفی در 4 گروه کنترل،تمرین مقاومتی(R) ، مکمل اسپیرولینا(Sp)و گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف اسپیرولینا(R+Sp) تقسیم شدند. رت ها در گروه تمرین و تمرین و مکمل به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی انجام دادند. در گروه های مصرف مکمل، مقدار mg/kg/day200 اسپیرولینا به آب آشامیدنی آنها اضافه شد.24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه گیری انجام شد. سپس میزان بیان متغییرهای وابسته مطالعه با استفاده از روش REAL TIME-PCR اندازه گیری شد. از آزمون واریانش دوطرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد بیان ژن 1_IGF در هیچ یک از گروه ها معنی دار نبود. بیان ژن AKTدر گروه های تمرین (02/0p=) وگروه تعامل تمرین و مکمل (001/ 0p=) به طور معنی داری افزایش یافت. در حالی که در گروه مصرف مکمل به تنهایی معنی دار نبود(82/0 p=). بیان ژن TSC2در گروه ها معنی دار نبود(75/0 p=) و در آخر در حالی که تمرین مقاومتی اثر معنی داری بر بیان ژن Rheb داشت(03/0p=) در گروه تعاملی این نتیجه را به همراه نداشت(27/0 p=). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرین مقاومتی احتمالا می تواند در افزایش هایپرتروفی کلیه طبق مسیرپژوهش حاضر نقش داشته باشد، اما مصرف اسپیرولینا این افزایش فعالیت مسیر را تعدیل می کند و در نتیجه میزان هایپرتروفی کلیه نیز کاهش می کند.