وحید مرشدی

زمینه: استفاده از پری بیوتیک ها به عنوان جایگزین به دلیل استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها اهمیت کاربردی در پرورش ماهی پایدار دارد. اخیرا نشان داده شده است که پری بیوتیک ها در پرورش ماهی مزایایی مانند تقویت رشد، تحریک سیستم ایمنی و کنترل بیماری دارند. هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات پری بیوتیک زایلو الیگو ساکارید جیره بر بر پاسخ های فیزیولوژیک، ساختار بافت روده و بیان ژن های وابسته به رشد و ایمنی ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) می باشد. روش شناسی: سه جیره غذایی حاوی مکمل زایلو الیگو ساکارید با سطوح صفر، 5/0 و 1 درصد در هر گرم غذا فرموله و به مدت 8 هفته مورد آزمایش قرار گرفت. 180 قطعه ماهی (میانگین وزنی 8/0± 14/35) به صورت تصادفی در 9 مخزن فایبرگلاس 300 لیتری آب دریا ( 20 ماهی در هر مخزن) و هر تیمار غذایی در سه تکرار قرار گرفتند. غذا دهی ماهی ها به صورت دو وعده در روز انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد محتوی گلوگز و تری گلیسرید پلاسما تیمار های آزمایشی تحت تاثیر سطوح پربیوتیک جیره قرار نگرفت (05/0P˃). میزان کلسترول در تیمار 5/0 درصد زایلو الیگو ساکارید به طور معنی-داری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P˃)جیره غذایی حاوی زایلو الیگو ساکارید هیچگونه تاثیر معنی داری بر روی مورفولوژی روده نداشت(05/0P˃ ).همچنین اختلاف معنی داری در سطح بیان ژن وابسته به ایمنی و رشد تیمار های آزمایشی در مقایسه با شاهد یافت نشد(05/0P˃). نتیجه گیری: به طور کلی، این مطالعه نشان داد که افزودن پری بیوتیک به جیره در مقادیر استفاده اثرات معنی داری بر فاکتور های اندازه گیری شده نداشت.