یوسف دهقانی

این پژوهش باهدف مقایسه هوش هیجانی، ابراز وجود، شادکامی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان ناشنوا و عادی شهر کرمانشاه انجام شده است؛ نمونه ی حاضر شامل 341 دانش آموز (46 ناشنوا و 295 دانش آموز عادی) می باشد که با روش نمونه گیری خوشه ای از میان دانش آموزان دختر و پسر شهر کرمانشاه انتخاب شده اند. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس اندازه گیری هوش هیجانی بار- آن، ابراز وجود ASA، پرسشنامه شادکامی گارسیا و لیرینک و مقیاس سازگاری دانش آموزان دبیرستانی (AISS) استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چند متغیری و تحلیل واریانس چند متغیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و ابراز وجود دانش آموزان ناشنوا و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که دانش آموزان ناشنوا ازنظر این دو متغیر در سطح پایین تری از دانش آموزان عادی قرار داشتند اما در متغیر سازگاری اجتماعی اگرچه ناشنوایان نمرات پایین تری به دست آوردند، مقدار این تفاوت بین دو گروه معنادار نشد؛ در متغیر شادکامی بازهم تفاوت معنادار بود یعنی دانش آموزان ناشنوا شادکام تر از دانش آموزان عادی بودند. مطابق با یافته های پژوهش به نظر می رسد ارائه دوره های آموزش هوش هیجانی و ابراز وجود به ناشنوایان اقدامی مفید و مؤثر برای به زیستی این گروه از کودکان استثنایی باشد.