یوسف دهقانی

زمینه: اکثر دانش آموزان به دلیل تأکیدهای معلم و والدین مبنی بر دشواری درس ریاضی، از این درس می ترسند. از سویی پژوهش ها نشان می دهد که 5 تا 8 درصد کودکان دارای ناتوانی ریاضی هستند و در مدرسه در یادگیری دچار مشکلاتی می شوند. هدف: به دلیل اهمیت درس ریاضیات و مشکلات کودکان دچار ناتوانی ریاضی استفاده از رویکردهای آموزشی مناسب ضروری می باشد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه ذهن آسان که مبتنی بر آموزش حرکت محور ریاضیات است بر حافظه فعال، توجه انتخابی، خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان پنجم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی بود. روش شناسی: در این پژوهش تک آزمودنی با طرح ABA و پیگیری دو ماهه تعداد 5 دانش آموز مبتلا به ناتوانی ریاضی با روش نمونه ی در دسترس انتخاب و پیش و پس از انجام مداخله، مجموعه آزمون های حافظه فعال برای کودکان (گترکول و پیکرنیک، 2001)، نسخه رایانه ای آزمون رنگ واژه استروپ ساده، پرسشنامه ی خودکارآمدی ریاضی (پور اقدم و بهرنگی، 1388) و مقیاس اضطراب ریاضی برای کودکان (چیو و هنری، 1990) به کار گرفته شد. درصد بهبودی و اندازه ی اثر برای هر آزمودنی محاسبه شد و داده های ترسیمی با نرم افزارMicrosoft Excel 2016 ترسیم شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش برنامه ی ذهن آسان بر حافظه فعال، توجه انتخابی، خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان پنجم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی تأثیر دارد که این تأثیر در دوره ی پیگیری دو ماهه نیز باقی ماند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که فعال بودن دانش آموزان در طول کلاس باعث یادگیری بهتر و کاهش اضطراب و جالب شدن درس ریاضی و ارتباط بیشتر آن با زندگی واقعی و همینطور مانع پرت شدن حواس دانش آموزان در زمان آموزش می شود.