اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی بر سازگاری، رفنار کمک طلبی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری

مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی بر سازگاری، رفنار کمک طلبی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری
نوع پژوهش	پارسا
کلیدواژه‌ها	The aim of this study was to evaluate the effectiveness of competency training on adaptation, adaptability, refinement of seeking help and academic vitality of students with special learning disabilities. The present study is a quasi-experimental with a pretest, posttest design with a control group and a two-month follow-up period. The sample of this study is 30 students with learning disabilities in the fifth grade of primary school referred to the Center for Educational Learning Disabilities in Shiraz in the academic year 1397-1397 who were selected by available sampling method and randomly divided into two experimental groups (15 people). ) And the control group (15 people) were assigned. Both groups underwent pre-test and the experimental group was trained in social competency program for 10 sessions, while this control was not provided for the control group and at the end, a post-test was performed for both groups. For data collection, Sinha and Singh (1993) Student Adjustment Que
پژوهشگران	زهرا فلاحتی (دانشجو) ، یوسف دهقانی (استاد راهنما) ، سوران رجبی (استاد مشاور)

چکیده

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش شایستگی بر سازگاری، ع سازگاری، رفنار کمک طلبی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه است. نمونه این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری دوره پنجم ابتدایی مراجعه کننده به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 1398-1397هستند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (15نفر) و گروه گواه (15نفر) گمارش شدند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش برنامه شایستگی اجتماعی قرار گرفتند، در حالی که برای گروه گنترل این آموزش ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (????) و برنامه آموزشی شایستگی اجتماعی بر اساس مدل شایستگی اجتماعی فلنر و همکاران (1990) استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه (ANOVA) و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس یک راهه نشان داد که بین نمرات گروه آزمایش و گروه کنترل در سازگاری اجتماعی، عاطفی و تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد بنابراین آموزش شایستگی اجتماعی بر سازگاری اجتماعی، عاطفی و تحصیلی گروه آزمایش تاثیر متبت و معناداری داشت (001/0 P<). با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه ریزی جهت آموزش شایستگی اجتماعی در بهبود سازگاری اجتماعی، عاطفی و تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

یوسف دهقانی

مشخصات پژوهش

چکیده