یوسف دهقانی

زمینه: اختالل یادگیری ویژه در کودکان یک اختالل مبتنی بر کارکردهای عصب شناختی است که در طی تحول بر اثر تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی به وجود می آید و بر توانایی های مغزی در ادراک یا پردازش مؤثر اطالعات کالمی یا غیرکالمی تأثیر می گذارد. هدف: هدف از تحقیق بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر شفقت به والدین بر بهبود بهزیستی اجتماعی، احساس تنهایی و نشاط ذهنی دانش آموزان دارای اختالل یادگیری می باشد روششناسی: روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح آن پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. متغیر مستقل در این تحقیق اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر شفقت است و متغیر وابسته، احساس تنهایی، بهزیستی اجتماعی، نشاط ذهنی بود .جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دارای اختالالت یادگیری مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود . نمونه گیری در این پژوهش به روش خوشه ای هدفمند انجام شد. از میان مراکز مشاوره، یک مرکز مشاوره به صورت تصادفی انتخاب شد. بعد از صحبت با مدیر مرکز مشاور، در بین دانش آموزان مراجعه کننده، پرسشنامه های احساس تنهایی، بهزیستی اجتماعی، نشاط ذهنی اجرا گردید. در نهایت از کسانی مطابق مالک ورود به پژوهش 30 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و بر اساس رضایت افراد مبتنی بر حضور در جلسات آموزشی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند)15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل(. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های بهزیستی اجتماعی، احساس تنهایی کودک آشر و ویلر، نشاط ذهنی دسی و رایان بود. به منظور تحلیل یافته ها، از نرم افزار آماری spss24 در دو بخش توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در بخش توصیفی از میانگین، انحراف معیار و دامنه تغییرات استفاده گردید. در بخش استنباطی، از آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیری استفاه گردید. یافتهها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون احساس تنهایی، بهزیستی اجتماعی و نشاط ذهنی گروه کنترل و آزمایش وجود دارد. نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت آموزش فرزندپروری مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی، بهزیستی اجتماعی و نشاط ذهنی دانش آموزان دارای اختالل یادگیری تأثیر مثبت و معناداری داشته است. به همین منظور از این درمان می توان در مدارس، مراکز آموزش و پرورش و مراکز فرهنگی تحت عنوان جلسات آموزشی برای والدین دانش آموزان بهره جست.