یوسف دهقانی

زمینه: یکی از عوامل عدم موفقیت تحصیلی در دانش آموزان، وجود اختالالت یادگیری در آنان است که منجر به افت تحصیلی، کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس و ترک تحصیل آنها می شود. برچسب های »عقب مانده«، »تنبل« و غیره به این قبیل دانش آموزان آنها را از ادامه تحصیل بازمی دارد ؛ که این امر منجر به کاهش انگیزه تحصیلی و فرار از مدرسه میشود و لطمههای جبران ناپذیری از نظر روانی و اقتصادی به کودک و خانواده و نظام آموزش و پرورش کشور وارد خواهد کرد. هدف و روش: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطهی بین حمایت والدین، جو مدرسه و ساختار خانواده با تحصیل گریزی در دانش آموزان مبتال به اختالل یادگیری با نقش واسطهای متغیرهای انگیزش تحصیلی و هدف های پیشرفت میباشد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشآموزان دختر و پسر دارای اختالل یادگیری شهر خورموج که به مراکز اختالل یادگیری مراجعه میکنند، میباشد. دانش آموزان با روش نمونه گیری مناسب )نمونه در دسترس( انتخاب شدند. شرکت کنندگان شامل 155 نفر از دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری هستند که به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از مقیاس ارزیابی انطباق و انسجام خانوادگی السون و همکاران )1985(، پرسشنامه جو و هویت مدرسه لی و همکاران )2017(، پرسشنامه حمایت اجتماعی مری پروسیدانو و کنیت هلر )1983(، پرسشنامه جهتگیری هدف الیوت موریاما و پیکران )2011(، پرسشنامه انگیزش تحصیلی شهنی ییالق, گلستانه, حقیقی, نیسی و کیانپور )1389( و مقیاس تحصیلگریزی پناغی، احمدآبادی، زاده محمدی، پشت مشهدی )1389( استفاده گردید. دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادالت ساختاری و نرمافزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر حمایت والدین، جو مدرسه و ساختار خانواده بر اهداف پیشرفت دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری به صورت مثبت و معنیدار بود. همچنین اثر حمایت والدین، جو مدرسه و ساختار خانواده بر انگیزش تحصیلی مثبت و معنادار بود. عالوه بر این، حمایت والدین، جو مدرسه و ساختار خانواده با واسطهگری جهتگیری هدف و انگیزش تحصیلی توانست به طور غیرمستقیم تحصیلگریزی دانشآموزان را پیش بینی کند. نتیجه گیری: نتایج کلی پژوهش حاضر نشاندهنده آن بود که کارکرد موثر حمایت والدین، جو مدرسه و ساختار خانواده می ت