یوسف دهقانی

زمینه و هدف: تحول اجتماعی عامل کلیدی در درمان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسمم است که روشهای مختلفی جهت بهبود سمح مهارتها و سمازشیافتگی اجتماعی آنها پیشمنهاد شمده اسمت. در ایژ پشوهت، تأثیر حرکتهای فعالکننده سمیستم وستیبولار بر تحول اجتماعی کودکان دارای اختلال اوتیسم بررسی شد. روش: پشوهت حاضممر از نوع آزمایشممی و با طرپ پیتآزمون- پسآزمون - پیگیری با گروه گواه اسممت. جامعه آماری ایژ پشوهت شمامل تمامی مدارس اوتیسمم شهر بوشهر در سال 1932 بودندکه از میان آنها سه مدرسه به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شمدند. سپس از ایژ مدارس، 99 دانتآموز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و درگروههای آزمایت و گواه ) 11 نفر برای هر گروه( جایدهی شمدند. برای ارزیابی تحول اجتماعی از پرسمشمنامه تحول اجتماعی واینلند اسمتفاده شمد. سمپس بر روی گروه آزمایت مداخله صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیمل واریمانس بما انمدازهگیمری مکمرر استفاده شد. ،)p?9/ یافتهها: نتایج پشوهت نشمان داد که حرکتهای فعالکننده سمیسمتم وستیبولار سبب بهبود مهارتهای خودیاری عمومی ) 991 مهارت ،)p?9/ ارتباط با دیگران ) 991 ،)p?9/ خودرهبری ) 991 ،)p?9/ مهارت پوشمیدن ) 991 ،)p?9/ خودیاری در غذا خوردن ) 991 در کودکان مبتلا به )p?9/ و جنبت و حرکات هدفمند ) 991 ،)p?9/ توجه به مشمممیولیات مفید ) 991 ،)p?9/ های زبانی و کلامی ) 991 اختلال طیف اوتیسم شده است. نتیجهگیری: بر اسمماس ایژ یافتهها میتوان بر اهمیت اثربخشممی حرکتهای فعالکننده سممیسممتم وسممتیبولار بر مهارتهای اجتماعی و سممازشممی در دانتآموزان مبتلا به اختلال اوتیسممم و ارائه افقهای جدید در مداخلات بالینی ایژ کودکان، تأکید کرد و ایژ روش را به عنوان یک روش مداخلهای مؤثر در بختهای مختلف آموزشی و توانبخشی، استفاده کرد.