سید یعقوب حسینی

زمینه: جهان امروز به دلیل ماهیت متغیر خود از سیستم های گوناگونی تشکیل شده است. این سیستم ها در تار و پود زندگی انسان ها نهفته شده اند و خود دارای پیچیدگی ها و ارتباطات تو در تو هستند. برای درک این پیچیدگی ها و ارتباطات، نوعی نگرش و تفکر متفاوت پیرامون پدیده هایی که از این سیستم ها به وجود می آیند الزامی است. تفکر سیستمی یک مهارت مهم شناختی در افراد است و این پژوهش بر پایه واکاوی مفهوم تفکر سیستمی انجام شده است. هدف: هدف اصلی این پژوهش، سنجش تفکر سیستمی دانش آموزان در چند موقعیت متفاوت است. در حالت نخست، تفکر سیستمی دانش آموزان بدون هیچ گونه آموزشی مورد سنجش قرار می گیرد. در حالت دوم نمره تفکر سیستمی دانش آموزان با رویکرد بازی وارسازی با استفاده از طراحی یک بازی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در حالت سوم بازی وارسازی در کنار آموزش قرار گرفته و پس از آن تفکر سیستمی مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش مقایسه، وضعیت تفکر سیستمی دانش آموزان در این سه وضعیت است. روش‏شناسی: این پژوهش، پژوهشی کاربردی است که با رویکرد کمی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان 10 تا 12 ساله منطقه بهمنی شهر بوشهر می باشد. پس از نمونه گیری تعداد 170 دانش آموز انتخاب شد. روش نمونه گیری، نمونه گیری در دسترس بود. این تعداد دانش آموز بر اساس اهداف و فرضیه های پژوهش به سه گروه تقسیم بندی شده و از طریق آزمون مقایسه میانگین، نتایج آن ها با یکدیگر مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته‏ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات دانش آموزانی که با رویکرد بازی وارسازی ارزیابی شده اند، تفاوت معناداری با نمرات دانش آموزانی که به صورت سنتی (و بدون آموزش) ارزیابی شدند، دارد. همچنین تایید شد که نمره تفکر سیستمی دانش آموزان در حالت آموزش (به همراه بازی وارسازی)، بیشتر از زمانی است که تنها از بازی وارسازی استفاده می کنند. همچنین بیشتر بودن نمره تفکر سیستمی دانش آموزان در حالت آموزش (به همراه بازی وارسازی) بیشتر از روش سنتی (و بدون آموزش) است. نتیجه‏گیری: بر مبنای یافته های پژوهش می توان این نتیجه را گرفت که بازی وارسازیِ تفکر سیستمی، باعث می شود تا مهارت دانش آموزان در تفکر سیستمی افزایش یابد. همچنین این نتیجه را می توان به این صورت تعمیم داد که وجود مولف