|
چکیده
|
فهد العسکر شاعر معاصر کویتی، از شاعران دردآشنای کشورهای عربی حاشی? خلیج فارس است. اشعار شاعر بیانگر دردهای شخصی و اجتماعی او است. پژوهش حاضر به بررسی موضوع درد و رنج در اشعار شاعر در حوزه های وجود شناسی، غایت شناسی، وظیفه شناسی و علل درد و رنج می پردازد. نگارنده در این مقاله بر آن است تا به این سؤال پاسخ دهد که مهم ترین دردهای گریزپذیر و گریزناپذیر فهد العسکر چیست؟ و علل آن کدام است؟ آنچه به عنوان فرضیه مطرح است این که دردهای گریزناپذیر شاعر بیشتر از زمر? دردهای شخصی و دردهای گریزپذیر او بیشتر از نوع دردهای اجتماعی است. مهم ترین هدف مقاله بررسی ماهیت و مفهوم دردهای شاعر به منظور آشنایی با مشکلات و اوضاع جامع? او است. از منظر وظیفه شناسی شاعر برای انسان دردمند وظایفی را بیان می کند، گاه صبر و شکیبایی و توکل بر خدا و گاه بازگشت به دین و اتحاد و داشتن روحی? امیدواری را وظیف? انسان دردمند می داند. درزمین? علل درد و رنج نیز شاعر مهم ترین علل درد و رنج بشری را گناه و دوری از فرمان خدا، تعلق خاطر، محرومیت از حقوق طبیعی و حقوق بشر و نگاه به گذشته یا اینجایی و اکنونی نزیستن می داند. در این پژوهش نگارنده با استفاده از روش استقرایی و توصیفی - تحلیلی به بررسی وجود شناسی و غایت شناسی و وظیفه شناسی و علل درد و رنج در اشعار فهد العسکر می پردازد.
|