|
عنوان
|
مطالعه توزیع، منشاء و پتانسیل سم شناسی هیدروکربن های آروماتیک
حلقوی ( )PAHsدر رسوبات و توتیای جزایر خارک و خارگو
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
|
کلیدواژهها
|
هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای، توتیای دریایی، بوشهر، خلیج فارس
|
|
چکیده
|
هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای( )PAHsآلاینده های عمده و منشاءگرفته از سوخت های فسیلی و ریزش های نفتی بوده و
صدمات جدی به محیط دریایی وارد می کنند. برخی از اجزاء آن در موجودات آبزی تجمع پیدا کرده و به ترکیبات میانجی سرطانزا و جهش زا
تبدیل شده که سبب ایجاد جراحات کبدی، توسعه گنادی زودرس و کنترل نشده، بازدارندگی از تخمریزی و توسعه تومور ها می شود از صد
ترکیب پلی آروماتیک حلقوی شناسایی شده آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا ( EPA) 16ترکیب PAHsرا بعنوان آلاینده های پیشگام
معرفی کرده است و حتی در انسان هایی که در معرض غلظت بالای این اجزاء قرار می گیرند، ابتلا به سرطان ریه، پوست، مثانه و تومور ریه
مشاهده شده است. نتایج حاصل از نسبت فنانترن به آنتراسن در رسوبات ایستگاه های مورد مطالعه در خارک و خارکو نشان دادکه
نسبت Phe/Antدر تمامی ایستگاه های کمتر از 10بودکه نشان دهنده ورود ترکیبات PAHsاز منابع پایرولیتیک در این
ایستگاه ها بود. این منابع پایرولیتیک در ایستگاه های مورد مطالعه در اثر فعالیت های قایق ها و شناورهایی صیادی و غیر صیادی
است که همواره از ترکیبات نفتی مانند بنزین و گازوئیل به عنوان سوخت موتور خود استفاده می کنند که در نهایت ترکیبات
حاصل از احتراق این ترکیبات نفتی، منابع پایرولیتیک را فراهم می سازند.
نتایج حاصل از نسبت بین فلورانتن به پایرن نشان دادکه در تمامی ایستگاه های مورد نسبت فلورانتن به پایرن کمتر از یک
بودکه نشان دهنده ورود ترکیبات PAHsاز منابع نفتی است. در واقع فراوانتر بودن پایرن به فلورانتن موید حضور PAHsمشتق
شده ازنفت است ( .)1منابع وارد کننده PAHsناشی از مشتقات نفتی ( پتروژنیک ) در خارک و خارکو تحت تاثیر صنایع و
تاسیسات مختلف نفتی از جمله پتروشیمی خارک و پساب های تصفیه نشده انسانی، صنعتی و همچنین پایانه و شناور ها و ورود
انواع مختلف سوخت های بنزینی و دیزلی ازکلیه شناور ها،کشتی ها، نفتکش ها و قایق های موجود در این ایستگاه ها می باشند.
براساس نسبت های مولکولی اندازه گیری شده می توان گفت که منشاء PAHsدر رسوبات جزایر خارک و خارکو از منابع
پایرولتیک است
|
|
پژوهشگران
|
مهدی محمدی (نفر اول)، سیدجواد حسینی (نفر دوم)
|
|
تاریخ انجام
|
1397-09-21
|