|
عنوان
|
جایگاه و مفهوم شمسه در تجلی هنر معماری اسلامی در دوره قاجاریه
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نور،گنبد،شمسه،کاشی سازی،نقش هندسه،نقش پیچک
|
|
چکیده
|
و آنچه که نور منعکس می کند در آثارشان توجه داشته اند. به « نور » هنرمندان مسلمان، فوق العاده به ایجاد
که عبارت از مینا و سرامیک و کاشی سازی و از این قبیل هستند؛ در هنرهای « هنرهای آتشین » همین علت
اسلامی و در همه جای دنیای اسلام رواج داشته است.نقطه مرکزی را در گنبدها معمولاً با نور ملازم می کنند و
در تذهیب که معمولاً در شمسه ها چنین حالتی ظاهر می شود، با رنگ طلا در مرکز، بیان می شود. این که
نقطه اول را که همان نقطه 8 پایانی سلوک عشقه هاست، به نور تعبیر می کنند، برگرفته از تفکر عرفانی اسلام
است که در قرآن کریم نیز بر آن تأکید شده است. خداوند خود را نور می داند. این نور همه عالم وجود را از
غیب و شهادت در بر می گیرد و از این رو برای دریافت آن، سیر به درون که مرجع الهام سالکان و منبع انوار
و « نقش های هندسی » خیلی مهم است. این دو عامل یکی عامل « هنر اسلامی » الهی است .دو عامل در
است.
|
|
پژوهشگران
|
پویا دولابی (نفر اول)، احمدرضا کابلی (نفر دوم)، غزل مسافرزاده (نفر سوم)، فاطمه نظرزاده (نفر چهارم)
|